Οι πανεπιστημιακοί χώροι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κομμάτι ξέχωρο της ελληνικής επικράτειας επειδή κυριαρχούν ιδεοληψίες που μπορεί να είχαν βάση πριν 40 χρόνια, σήμερα όμως είναι τελείως ανεδαφικές, επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το Ποτάμι αναφερόμενο στο πόρισμα της επιτροπής Παρασκευόπουλου για την ακαδημαϊκή ελευθερία και ειρήνη.
Το πόρισμα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Γιώργου Μαυρωτά, περιλαμβάνει χιλιοειπωμένες γενικολογίες και ευχολόγια, αρκείται σε ορισμένες διαπιστώσεις και περιορίζεται σε κάποιες αυτονόητες προσεγγίσεις και προτάσεις («να εφαρμοσθεί η νομοθεσία») εκεί που ζορίζουν τα πράγματα (κακουργήματα, καταλήψεις).
Πάντως, επισημαίνει ο κ. Μαυρωτάς, η αλήθεια είναι ότι αποφεύγει να επικαλεστεί «το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» που είχε προτείνει ο κ. Γαβρόγλου για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας και της εγκληματικότητας στα Πανεπιστήμια.
«Θα περιμέναμε ωστόσο στο πόρισμα αυτό να δούμε προτάσεις και κατευθύνσεις για τον τρόπο συνεργασίας πρυτανικών αρχών εισαγγελίας και αστυνομίας όταν επιβάλλεται η επέμβασή της, εκτός από γενικόλογες και αυτονόητες προτροπές. Επίσης δεν υπάρχει κάποια πρόβλεψη για πανεπιστημιακούς χώρους που χρησιμοποιούνται ως ορμητήρια για ταραχές και εμπλοκές με την αστυνομία» επισημαίνει.
Όπως σημειώνει το Ποτάμι, «στο θέμα της αντιμετώπισης της διακίνησης των ναρκωτικών, αντί το πόρισμα να υποδείξει κυρίως τρόπους παρέμβασης για την αποτροπή της, δίνει την εντύπωση ότι υπάρχει εκτενές πρόβλημα χρήσης ναρκωτικών από τους φοιτητές! Ενώ όλοι γνωρίζουν ότι κατά κύριο λόγο εξωπανεπιστημιακοί ασχολούνται με την πώληση, αγορά και χρήση ναρκωτικών ουσιών μιας και μέσα στους Πανεπιστημιακούς χώρους η επέμβαση της αστυνομίας είναι σχεδόν αδύνατη».
Στην ανακοίνωση όμως επισημαίνονται και θετικά σημεία του πορίσματος: Κρίνεται θετικό ότι στο θέμα των μακροχρόνιων καταλήψεων προτείνεται νομοθετική ρύθμιση για επέκταση των διαδικασιών της διοικητικής αποβολής και από κτίρια των ΑΕΙ, ένα μέτρο αναγκαίο για την απαραίτητη σήμερα αξιοποίηση της περιουσίας τους. Θετική επίσης και η προτροπή για χρήση πρόσθετων μέτρων ελέγχου (π.χ. εποπτικά μέσα) στους ανοικτούς Πανεπιστημιακούς χώρους, με σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων και των προσωπικών δεδομένων.
Και καταλήγει: «Οι πανεπιστημιακοί χώροι δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κομμάτι ξέχωρο της ελληνικής επικράτειας επειδή κυριαρχούν ιδεοληψίες που μπορεί να είχαν βάση πριν 40 χρόνια, σήμερα όμως είναι τελείως ανεδαφικές, και το μόνο που κάνουν είναι να δίνουν άλλοθι για παραβατικές συμπεριφορές κάνοντας τα Πανεπιστήμιά μας πιο αφιλόξενα για αυτούς που πραγματικά έχουν δημιουργηθεί».
