«Δεν θέλουμε να αλλάξει τίποτα», δήλωνε οn camera φοιτήτρια. Νόμιζα ότι οι νέοι θέλουν να αλλάξουν τα πάντα, «είναι ρεαλιστές, διεκδικούν το αδύνατο».

«Πάντες οι άνθρωποι του ειδέναι ορέγονται φύσει», διαπιστώνει ο Αριστοτέλης. Αυτό το «ειδέναι ορέγονται» πυροδοτεί την περιπέτεια της γνώσης. Ο άνθρωπος, πόσο μάλλον ο νέος, αναγνωρίζει προβλήματα που προσπαθεί να επιλύσει, σηκώνει το παραπέτασμα του αυτονόητου της καθημερινότητας, αναζητά αιτίες. Απορεί και αναγνωρίζει το πρόβλημα και η διαλεκτική προσκαλεί και προκαλεί τις αντίθετες φωνές, τη διαφωνία, αλλά και την ανάγκη εύρεσης κοινά αποδεκτής λύσης. «Πάντα κατ' έριν γίγνονται και χρεών», ομολογεί ο διαλεκτικός Ηράκλειτος.

«Η έρις», όχι ως προσωπική τακτική, αποτελεί την κινητήρια δύναμη. Ο εφησυχασμός της βεβαιότητας δεν ανήκει σε νέους. Tο πρόβλημα δεν είναι αν το πακέτο Βερέμη, έστω και κουτσουρεμένο, είναι σωστό ή λάθος. Tο πρόβλημα είναι ότι οι φοιτητές λένε «δεν θα περάσει». Tίποτα «δεν περνάει» κι όλα μένουν ίδια. Η κοινή λογική στην Παιδεία, είναι τελικά πολύ «κοινή» για να «περάσει». Μια αρχή αυτονόητη για πολλές χώρες, αλλά ακόμη υπό συζήτηση στην Ελλάδα, υποστηρίζει πως ο ανταγωνισμός βελτιώνει τις προσφερόμενες υπηρεσίες. Εδώ, γιατί ο ανταγωνισμός εξαντλείται στην είσοδο στο Πανεπιστήμιο;

Γιατί δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ εκπαιδευτικών μονάδων, που συνεπάγεται την άμεση βελτίωση των υπηρεσιών εκπαίδευσης;

Γιατί δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ διδακτικού προσωπικού; Με τη μη επιβράβευση των «καλών» και τη μη παρακίνηση για βελτίωση των «κακών», μια μέτρια κατάσταση διαιωνίζεται. Το ανθρώπινο δυναμικό αξιοποιείται μόνο στον βαθμό της επιβίωσης του συστήματος.

Τα κοινοτικά κονδύλια μοιράζονται στα Πανεπιστήμια χωρίς να γίνεται αξιολόγηση της ποιότητας και του έργου τους. Ακόμη κι ο καταναλωτής σ' ένα σούπερ-μάρκετ αξιολογεί την καλύτερη διαχείριση των χρημάτων του.

H Παιδεία βυθίζεται στα λιμνάζοντα ύδατα του «κεκτημένου», έννοια εντελώς ξένη στον τομέα της γνώσης, που επιβάλλει την «ακινησία» και εν τέλει το πανεπιστήμιο αναπαράγει μικροεξουσίες βολέματος.

Τίποτα δεν πρέπει να αλλάξει; Ο παράδεισος των ΑΕΙ το μόνο που χρειάζεται για να λειτουργήσει είναι πόροι και ουσιαστική αυτοδιοίκηση;

K.T.