Οι επιστήμονες του Κέντρου Καρκίνου MD Anderson του πανεπιστημίου του Τέξας έχουν σχεδιάσει ένα σύστημα το οποίο επιτρέπει τη μικροσκοπική παρακολούθηση και απεικόνιση του καρκίνου που έχει εξαπλωθεί στα οστά, ώστε να τον κατανοήσουν καλύτερα και να αναπτύξουν θεραπεία για την αντιμετώπιση της μετάστασης του καρκίνου στα οστά των ανθρώπων.
Οι ερευνητές δοκίμασαν το μικροσκόπιο αυτό σε ποντίκια, και διαπίστωσαν ότι με τη χρήση του μπορούν να παρακολουθήσουν καλύτερα τις μεταστάσεις που κάνει ο καρκίνος στα οστά και έτσι να τον κατανοήσουν με στόχο να αναπτύξουν θεραπεία για τις μεταστάσεις αυτές στους ανθρώπους.
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε η Δρ. Eleonora Dondossola, Ph.D., Διδάκτορας στο Τμήμα Γενετικής Ιατρικής Ογκολογίας & Έρευνας, στο πανεπιστήμιο MD Anderson του Τέξας, στο «Science Translational Medicine», ο προχωρημένος καρκίνος του προστάτη και άλλοι καρκίνοι «δίνουν» συνήθως μεταστάσεις στα οστά προκαλώντας αντίσταση στη θεραπεία κατά του καρκίνου αλλά και μεγάλους πόνους στους ασθενείς. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό τις είναι αυτό που προκαλεί τη μετάσταση από ένα όργανο όπως ο προστάτης για παράδειγμα, στα οστά.
Μέχρι σήμερα η ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων στα οστά αποτελούσε άγνωστο περιβάλλον. Ο σχεδιασμός του συγκεκριμένου μικροσκοπίου δίνει τη δυνατότητα στους επιστήμονες να καταγράψουν σημαντικά στοιχεία παρά το εξωτερικό πάχος του οστού που εμποδίζει την εικόνα της εσωτερικής κοιλότητας και του μυελού των οστών.
Η φυσιολογική βιολογία των οστών περιλαμβάνει μια ισορροπία μεταξύ κυττάρων που δημιουργούν οστά που ονομάζονται οστεοβλάστες και κυττάρων που καταστρέφουν τα οστά που ονομάζονται οστεοκλάστες, σημειώνει η Dondossola. Ο καρκίνος μεταβάλλει την ισορροπία αυτή και οδηγεί σε συμπτωματική αναμόρφωση του οστού.
Το μικροσκόπιο έδειξε ότι υπάρχει οστική απώλεια συγκεντρώνεται γύρω από οστεοκλάστες κοντά στον όγκο. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό και οδυνηρό για τους ασθενείς, γι' αυτό και χρησιμοποιούνται μια κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται διφωσφονικά για την ανακούφιση των πόνων.
Με τη χρήση του μικροσκοπίου οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι χρησιμοποιώντας το διφωσφονικό ζολεδρονικό οξύ στα ποντίκια ναι μεν δεν μειώθηκε ο αριθμός των οστεοκλαστών, αλλά επιβραδύνθηκε η δραστηριότητά τους διατηρώντας τα οστά. Συγκεκριμένα, η θεραπεία δεν είχε καμία επίδραση στην ανάπτυξη του όγκου, και αυτό εξηγεί γιατί σταθεροποιείται το οστό αλλά η επιβίωση του ασθενούς δεν παρατείνεται.
Οι ερευνητές συνεχίζουν τη μελέτη τους, καθώς όπως αναφέρουν, τα φάρμακα που «απελευθερώνουν» το ανοσοποιητικό σύστημα για να επιτεθούν στον καρκίνο συχνά αποτρέπονται από παράγοντες αντίστασης στο μικροπεριβάλλον του όγκου, το οποίο ελπίζουν να το παρατηρήσουν μέσω του μικροσκοπίου και να το καταγράψουν.
