Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Σειρά έχει τώρα η Γαλλία να προωθήσει πλαίσιο κανόνων για τις εξαγορές προκειμένου να προστατεύσει επιχειρήσεις της τις οποίες χαρακτηρίζει στρατηγικές, τραβώντας μία κόκκινη γραμμή στην επέλαση των ξένων επενδυτών. Πού ακριβώς χαράζεται αυτή η διαχωριστική γραμμή και με ποια κριτήρια, είναι ένα θέμα λίαν ευαίσθητο και φυσικά προς εξέταση.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν προτείνει να διευρυνθεί το πεδίο κρατικής παρέμβασης και παράλληλα να αυξηθεί η χρήση των λεγόμενων «χρυσών μετοχών» (μπορούν να μπλοκάρουν εξαγορές) για την προστασία των εθνικών συμφερόντων. Εξετάζεται επίσης η επιβολή προστίμων σε επενδυτές που δεν θα έχουν εξασφαλίσει εκ των προτέρων έγκριση για την αγορά μεριδίων σε γαλλικές επιχειρήσεις που θεωρούνται στρατηγικής σημασίας, σε τομείς όπως τεχνητή νοημοσύνη, μικροτσίπ, διαστημική τεχνολογία και αποθήκευση δεδομένων. Αρκετοί πρωταθλητές της Γαλλίας, όπως η κατασκευάστρια τρένων Alstom και η κατασκευάστρια τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού Alcatel-Lucent άλλαξαν χέρια τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο συμφωνιών που θεωρήθηκαν, πολιτικά, αθέμιτες ή ζημιογόνες για το κράτος.
Τον χαρακτήρα του επείγοντος για την ανάληψη τέτοιου είδους μέτρων την έδωσε η έκρηξη των ξένων επενδύσεων στη Γαλλία. Οι άμεσες επενδύσεις από ΗΠΑ και Κίνα αυξήθηκαν περισσότερο από 25% το 2017, σύμφωνα με στοιχεία της Business France.
Πέρυσι, η Γερμανία, που ενοχλήθηκε από την εξαγορά της εταιρείας ρομποτικής της Kuka από την κινεζική Midea, έγινε η πρώτη χώρα της Ε.Ε. που κατέστησε πιο αυστηρούς τους κανονισμούς της. H Ιταλία ψήφισε επίσης πέρυσι νόμο που προστατεύει τις επιχειρήσεις της από ξένες εξαγορές, αφότου ο γαλλικός όμιλος ΜΜΕ Vivendi αύξησε σημαντικά το μερίδιό του στον τηλεοπτικό όμιλο Mediaset και Telecom Italia. Και οι ηγέτες της Ε.Ε. συμφώνησαν πέρυσι να ελέγχουν τις επενδύσεις από κρατικές κινεζικές εταιρείες με Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία να στηρίζουν την ιδέα να επιτραπεί στην Ε.Ε. να μπλοκάρει κινεζικές επενδύσεις. Και στις ΗΠΑ, η Επιτροπή για τις Ξένες Επενδύσεις έχει αυξημένες αρμοδιότητες να παρεμβαίνει και να μπλοκάρει ξένες εξαγορές.
Ενώ είναι ανάγκη η διατήρησης ενός ανοικτού επενδυτικού και εμπορικού περιβάλλοντος, αλλά τόσο ανάγκη είναι η προστασία ζωτικών οικονομικών συμφερόντων της Ε.Ε. Χωρίς να διολισθήσει στον προστατευτισμό, η Ευρώπη θα πρέπει να δείξει ότι είναι αντίθετη σε επιβλαβείς ξένες επενδύσεις που υποκρύπτουν πολιτικές φιλοδοξίες για έλεγχο βιομηχανιών ή τεχνολογιών της. Αυτό όμως, δεν μπορεί να γίνει με σκόρπιους εθνικούς κανονισμούς, αλλά με τη θέσπιση ενός ενιαίου κοινοτικού μηχανισμού ελέγχου και έγκρισης ξένων επενδύσεων.
