Του Νίκου Τσάκου
Ο κ. Νίκος Τσάκος είναι πρόεδρος της Intertanko. Το κείμενο είναι περίληψη ομιλίας του στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά.
Η Ένωση των Ανεξάρτητων Πλοιοκτητών Δεξαμενοπλοίων, η Intertanko, αντιπροσωπεύει το 75% των ανεξάρτητων ιδιοκτητών δεξαμενόπλοιων και το 90% των εταιρειών μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αέριου (πρόσφατο γεγονός). Αποτελείται από 210 πλήρη μέλη, 260 συνεργάτες, 4.000 πλοία από 65 χώρες, με την Ελλάδα και την Ιαπωνία να είναι οι μεγαλύτεροι συμμετέχοντες.
Εκπροσωπείται παγκοσμίως με μια βορειοαμερικανική επιτροπή, μια επιτροπή της Νότιας Αμερικής (συνάντηση στο Ρίο τον Οκτώβριο), μια συνεχώς αυξανόμενη επιτροπή Far East (συνάντηση τον Απρίλιο), την επιτροπή της Μεσογείου και της Βόρειας Ευρώπης και 14 πολύ δραστήριες επιτροπές, με τεράστια υποστήριξη από τα μέλη. Πρόκειται για μια πολύ δραστήρια οργάνωση!
Η INTERTANKO ιδρύθηκε το 1970 στο Όσλο, μετά την πετρελαϊκή κρίση που ακολούθησε τον 6ήμερο πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Τα ιδρυτικά μέλη αντιπροσώπευαν τα μεγάλα ονόματα από τις σκανδιναβικές, της Άπω Ανατολής και τις ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες (Jahre, Naess, WKPAO, Ωνάσης, Νιάρχος). Σκοπός τους ήταν να προστατεύσουν το ενδιαφέρον του πλοιοκτήτη στον μεταβαλλόμενο κόσμο του πετρελαίου στις αρχές της δεκαετίας του ‘70.
Οι επαναλαμβανόμενες πετρελαϊκές κρίσεις του 1973 και του 1979, μαζί με τη μακρά ναυτιλιακή κρίση της δεκαετίας του 1980, έδωσαν περαιτέρω δύναμη και σκοπό στην εμπορική υποστήριξη των μελών της INTERTANKO. Για τα πρώτα 20 χρόνια, ο ρόλος της INTERTANKO ήταν η εμπορική υποστήριξη των μελών της.
Οι συνέπειες της νομοθεσίας EXXON VALDEZ και της OPA 90 που ακολούθησε, μαζί με τις διαρκείς συζητήσεις για τα Double Double design δεξαμενόπλοια έστρεψαν φυσικά το ενδιαφέρον της INTERTANKO σε τεχνικά ζητήματα, τη δεκαετία του 1990.
Τα θέματα ERICA, PRESTIGE, PIRACY και άλλα σοβαρά ζητήματα απαιτούσαν περισσότερη νομική υποστήριξη στα μέλη στις αρχές του 21ου αιώνα.
Στη συνέχεια, η πρωτοφανής κρίση που ακολούθησε την κατάρρευση της Lehman κατά την περίοδο 2008-2009 και η υπερπροσφορά χωρητικότητας έστρεψαν την Intertanko «πίσω στις ρίζες» στην «εμπορική βιωσιμότητα των μελών της» και την κορυφαία τεχνική υποστήριξη.
Σήμερα, οι περιβαλλοντικές προκλήσεις, όπως WALL BALLAST, SOX-NOX, QUESTIONABLE DIRTY SCRUBBERS, το θέμα του 0,5% απαιτούν τεχνική εμπειρογνωμοσύνη και καθοδήγηση για τα μέλη μας.
Ωστόσο αυτά τα θέματα δεν απασχολούν μόνο τα δεξαμενόπλοια. Συνεργαζόμαστε στενά με όλους τους ενδιαφερόμενους στο πλαίσιο του Round Table και ειδικότερα τις οργανώσεις BIMCO, INTERCARGO, ICS, το Λιμενικό Σώμα USCG και τον ΙΜΟ, για να βρούμε τις κατάλληλες λύσεις. Στην INTERTANKO εστιάζουμε στην ασφαλή, αποδοτική, φιλική προς το περιβάλλον λειτουργία των πλοίων μας και στην εμπορική βιωσιμότητα των μελών μας.
Έχοντας γίνει ευαίσθητοι στις ανάγκες των μελών μας, μειώσαμε τα τέλη κατά 20% φέτος, επιτυγχάνοντας μία έκπτωση 35% σε σχέση με το 2010.
Η μείωση των τελών μας είναι μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό. Αυτό που χρειάζεται ο κλάδος είναι λογικές εμπορικές αλλαγές, όπως διορθωτικές κινήσεις στις ναυλώσεις λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των πλοιοκτητών, καταβολή των ναύλων εκ των προτέρων και όχι με καθυστέρηση.
Εξακολουθούμε να βασίζουμε τα κέρδη των πλοίων στο μη διαφανές, αρχαϊκό Worldscale system. Χρηματοδοτούμε συνεχώς την παγκόσμια μεταφορά πετρελαίου με την καταβολή μηνιαίων καθυστερημένων δόσεων για την παροχή υπηρεσίας πρώτης κατηγορίας.
Δεν χρειάζεται να επανεφεύρουμε τον τροχό. Θα πρέπει να ακολουθήσουμε τι συμβαίνει στους κλάδους dry cargos, Containers και LPG και όλους τους όρους πληρωμής, πληρωμή προκαταβολικά. Το περίπλοκο σύστημα WS εμποδίζει επίσης την επέκταση μιας προθεσμιακής αγοράς στα δεξαμενόπλοια. Η καθυστερημένη πληρωμή των ναύλων μειώνει το ήδη μικρό ημερήσιο εισόδημα των πλοίων μας κατά περίπου. 200 δολ.
Φυσικά, πολύ σημαντικό είναι να αλλάξουμε αυτό το πρόβλημα, ωστόσο δεν είναι η βασική θεραπεία για τη βιομηχανία μας. Η υπερπροσφορά χωρητικότητας είναι το πραγματικό πρόβλημα.
