Σε μια μέση τάξη 30 μαθητών νηπιαγωγείου, περίπου δύο αντιμετωπίζουν αναπτυξιακή γλωσσική διαταραχή, που σημαίνει ότι μαθαίνουν λέξεις πιο αργά από τους συνομηλίκους τους. Ενώ το DLD (Developmental Language Disorder) Διαταραχή γλωσσικής ανάπτυξης, είναι εξίσου συνηθισμένο με τη δυσλεξία ή την ADHD (μια κοινή διαταραχή που επηρεάζει την εστίαση, τον αυτοέλεγχο και άλλες δεξιότητες σημαντικές στην καθημερινή ζωή), λιγότεροι άνθρωποι έχουν ακούσει για τη διαταραχή αυτή και ακόμα λιγότερη έρευνα και χρηματοδότηση πηγαίνουν στην ανάπτυξη αποτελεσματικών παρεμβάσεων.
«Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι κρυμμένο» ανέφερε πρόσφατα ο Holly Storkel, καθηγητής ακουστικής γλώσσας και διευθυντής του Lab & Sound Lab Learning στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας. «Οι άνθρωποι δεν το αναγνωρίζουν όταν τα παιδιά έχουν προβλήματα με τη γλώσσα. Αυτά είναι παιδιά που μιλούν, οπότε αν ρωτήσετε έναν γονέα, ίσως να μην έχει προσέξει κάτι πιο εξειδικευμένο. Τα παιδιά με DLD θα χρησιμοποιήσουν συχνά συγκεκριμένες λέξεις. Μπορεί να λένε «βάλε αυτό εδώ» ή να χρησιμοποιήσουν χειρονομίες για να δείξουν τι θέλουν να κάνεις. Ένας γονέας θα καταλάβει τι του ζητά το παιδί του να κάνει, αλλά το παιδί δεν θα έχει χρησιμοποιήσει εξελιγμένη γλώσσα σύμφωνα με την ηλικία του. Συνεπώς, χρειάζεται να έχει κανείς ένα αρκετά “καλό αυτί” για να καταλάβει τη διαφορά στην λειτουργία του ανάλογα με την ηλικία του παιδιού» επισημαίνει ο καθηγητής.
Ο καθηγητής Storkel είναι υπεύθυνος για ένα ερευνητικό πρόγραμμα που στοχεύει στην ανάπτυξη αποτελεσματικών παρεμβάσεων για παιδιά με DLD και ονομάζεται KAW Story. Το έργο μόλις κέρδισε επιχορήγηση 1,5 εκατομμυρίων δολαρίων από το Εθνικό Ινστιτούτο Κωφών και Άλλων Επικοινωνιακών Διαταραχών για να συνεχίσει την έρευνα με 60 νηπιαγωγούς του Κάνσας σε διάφορα σχολεία της περιοχής.
Με βάση τα αποτελέσματα από μια προηγούμενη επιχορήγηση, το έργο KAW Story θα χρησιμοποιήσει ένα βιβλίο ανάγνωσης να βελτιώσει τις τεχνικές διδασκαλίας και να δοκιμάσει τα παιδιά με DLD σε νέες λέξεις για να δει την ικανότητα των παιδιών αυτών στο να μαθαίνουν ένα νέο λεξιλόγιο.
«Το θέμα της έρευνας είναι να χρησιμοποιήσει την ανάγνωση βιβλίων με νέες λέξεις ως τρόπο διδασκαλίας των παιδιών με DLD» δήλωσε ο Storkel, ο οποίος επίσης εργάζεται και ως associate dean for academic innovation and student success at KU's College of Liberal Arts & Sciences. «Στην πρώτη έρευνα, όπως είπε, προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τη βασική δομή του βιβλίου. Για παράδειγμα, όταν κάνουμε παύση είναι σημαντικό να διδάξουμε τις λέξεις για να βοηθήσουμε το παιδί να μάθει την κάθε λέξη, εξηγώντας την ή συσχετίζοντας την με κάτι που συνέβη πρόσφατα.
«Αυτό που ήταν επιτυχές από την πρώτη έρευνα, ήταν ότι τα παιδιά μαθαίνουν αρκετά καλά κατά τη διάρκεια της θεραπείας με την ανάγνωση βιβλίων, αλλά η πρόκληση ήταν όταν σταματήσαμε να ελέγξουμε αν θυμούνται τα λόγια, και διαπιστώσαμε ότι μερικά δεν τα θυμούνται καλά», είπε ο ερευνητής.
Γι αυτό, πέρα από την ανάγνωση, η νέα μελέτη θα επικεντρωθεί στην εξέταση της ικανότητας των παιδιών να κατανοούν και να διατηρούν νέες λέξεις για να καθορίσουν εάν αυτό θα βελτίωνε τη μνήμη τους στις λέξεις.
«Η δοκιμή έδειξε ισχυρά αποτελέσματα στη μάθηση και την απομνημόνευση», δήλωσε ο Storkel. Ωστόσο, όπως τόνισε, πρέπει να βρεθεί το πόσες δοκιμές χρειάζονται για να βελτιωθεί ένα παιδί στην εκμάθηση νέων λέξεων καθώς, όπως έχει διαπιστωθεί δεν ωφελήθηκαν εξίσου όλα τα παιδιά στην προηγούμενη μελέτη.
Κάποια παιδιά έμαθαν καλά τις νέες λέξεις μέσα στη θεραπεία, όμως μερικά παιδιά, μια μικρή μειονότητα, δεν έμαθαν καθόλου. Υπήρξε δε μια άλλη ομάδα παιδιών, που έμαθε ένα μέσο όρο των λέξεων καθώς ενώ, μια άλλη ομάδα ήταν εξαιρετική, όπως είπε.
Σύμφωνα με το Storkel, αυτός και η ερευνητική ομάδα του θα προσδιορίσουν τα χαρακτηριστικά προ-θεραπείας των παιδιών με DLD που συνδέονται με το πόσο γρήγορα μαθαίνουν λέξεις κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή πόσο αργά ξεχνούν λέξεις μετά τη θεραπεία. Θα επιλέξουν ένα σύνολο δοκιμών πριν από τη θεραπεία για να δοκιμάσουν ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων και να διαπιστώσουν αν σχετίζονται με τη μάθηση τη στιγμή της θεραπείας ή με την απώλεια αυτής της γνώσης με την πάροδο του χρόνου.
Μετά από τη θεραπεία, η ερευνητική ομάδα θα ταξινομήσει την ανταπόκριση κάθε παιδιού και θα τη συγκρίνει με τις προηγούμενες επιδόσεις για να καθορίσει πότε μπορεί να προβλεφθεί η θεραπεία και τα μετα-θεραπευτικά αποτελέσματα.
«Μερικές από τις μακροπρόθεσμες μελέτες παρακολούθησης δείχνουν ότι τα παιδιά με DLD μπορούν να αγωνιστούν στον ακαδημαϊκό στίβο», δήλωσε ο Storkel. Κάποια από αυτά πηγαίνουν στο κολέγιο παρόλο που μπορεί να έχουν λιγότερες δεξιότητες σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας τους. Φυσικά υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις εξαιρετικά μεγάλης επιτυχίας, αλλά και πάλι μέσα σε μια ομάδα έχουν φτωχότερα αποτελέσματα στην εκπαίδευση και την απασχόληση.
Ο καθηγητής Storkel προτρέπει τους γονείς, αν υποψιάζονται ότι το παιδί τους μπορεί να βιώνει DLD να το ελέγξουν άμεσα, καθώς σχεδόν όλα τα κράτη παρέχουν υπηρεσίες αξιολόγησης ειδικά για παιδιά μέχρι 3 ετών.
