Στον απόηχο των βίαιων επεισοδίων στη Γάζα ο ειδικός Μαρκ Φρινγκς, εκτιμά ότι το κύριο πρόβλημα στα παλαιστινιακά εδάφη είναι η απουσία προοπτικής για τον πληθυσμό που πλήττεται από την ανεργία και την οικονομική κρίση.
Αντιμέτωπη με τον κίνδυνο περαιτέρω κλιμάκωσης της βίας βρίσκεται η Εγγύς Ανατολή μετά τις αιματηρές συγκρούσεις της Παρασκευής στη Λωρίδα της Γάζας με τουλάχιστον 15 νεκρούς Παλαιστινίους και περίπου 1.400 τραυματίες. Αφορμή για τα επεισόδια η «Μεγάλη πορεία της επιστροφής», όπως αποκαλούν οι Παλαιστίνοι την κινητοποίηση, η οποία ξεκίνησε την Παρασκευή και θα κορυφωθεί στις 15 Μαΐου την 70η επέτειο της ίδρυσης του Ισραηλινού κράτους το 1948.
Μιλώντας στον ραδιοσταθμό DLF ο Μαρκ Φρινγκς από το παράρτημα του ιδρύματος Κόνραντ Άντερναουερ στη Ραμάλα στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη εκτιμά ότι την έξαρση βίας από Παλαιστινίους και Ισραηλινούς η πιθανότητα μιας νέας ιντιφάντα είναι περιορισμένη.
Οι Παλαιστίνιοι δεν πιστεύουν πια στην πολιτική τους ηγεσία
«Προϋπόθεση για μια ιντιφάντα είναι ένας κοινός στόχος και ένας κοινός εχθρός. Προς το παρόν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτές. Εννοείται ότι η πλειονότητα των Παλαιστινίων θεωρεί ότι πρέπει να τερματιστεί άμεσα ο αποκλεισμός, η κατοχή και η προσάρτηση παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ. Όσο όμως είναι ασαφές με ποια στρατηγική θα επιτευχθεί ο στόχος αυτός, δεν υφίσταται η απαραίτητη σύμπνοια. Ας μην ξεχνάμε ότι η Λωρίδα της Γάζας βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μια ανθρωπιστική κρίση. Ο πληθυσμός έχει κάθε μέρα από μηδέν μέχρι το πολύ έξι ώρες ρεύμα στη διάθεσή του, στον υδροφόρο ορίζοντας δεν υπάρχει πλέον πόσιμο νερό και η ανεργία βρίσκεται στο 43%. Την ίδια στιγμή στη Δυτική όχθη του Ιορδάνη ο πληθυσμός δεν πιστεύει πλέον ότι η παλαιστινιακή ηγεσία θα καταφέρει κάποτε να τερματίσει την κατοχή».
Κατά την εκτίμηση του γερμανού ειδικού πίσω από την οργή των Παλαιστινίων κρύβεται η απελπισία, η οποία οφείλεται κυρίως στη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση: «Παρακολουθώ εδώ και 20 χρόνια τις εξελίξεις στην περιοχή. Ο πληθυσμός στερείται προοπτικής, οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν είναι πλέον εφικτή με πολιτικά μέσα η λύση των δύο κρατών. Προς το παρόν ούτε στην παλαιστινιακή, αλλά ούτε και την ισραηλινή πλευρά υπάρχει πλειοψηφία που να επιδιώκει τη λύση των κρατών. Κατά συνέπεια είναι απαραίτητες πρωτοβουλίες καταπολέμησης της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας, έτσι ώστε η βία να μην αποτελεί τη μόνη επιλογή για τους Παλαιστινίους».
