Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Οι ασκήσεις ετοιμότητας στην περίπτωση που κάποιος ένοπλος παρανοϊκός εισβάλει σε σχολικό χώρο ήταν ρουτίνα για τους μαθητές του Λυκείου Μάρτζορι Στόουνμαν της Φλόριντα.
Η σύγχρονη ιστορία της Αμερικής, αλλά και ολόκληρου του κόσμου, είναι γεμάτη με ένοπλες επιθέσεις, ληστείες, τρομοκρατικές ενέργειες και τυφλά χτυπήματα. Στο πρόσφατο όμως μακελειό της Φλόριντα -που αποτελεί την πιο αιματηρή επίθεση σε σχολείο της Αμερικής από το 2012-, οι μαθητές που άθελά τους έγιναν μάρτυρες αυτής της ανείπωτης τραγωδίας κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους ώστε να μην ξεχαστεί η ιστορία των θυμάτων. Και η αντίδρασή τους συνεχίζει να τραβάει την προσοχή των media.
Οι έφηβοι της Κομητείας Μπράουαρντ, μιας από τις πιο πλούσιες της Φλόριντα, ένωσαν τη θλίψη και την οργή τους σε μια δυναμική καμπάνια κατά της οπλοκατοχής. Απέναντί τους έχουν πολιτικούς, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, που στηρίζουν την Εθνική Ένωση Οπλοκατοχής (NRA). Αυτό που ζητούν είναι αυστηρότερο πλαίσιο ιδιοκτησίας όπλων. Η πρόταση που έλαβαν από τον Αμερικανό πρόεδρο ήταν να οπλοφορούν οι καθηγητές. Γνωστό, εξάλλου, τοις πάσι ότι το πανίσχυρο λόμπι είχε χρηματοδοτήσει αδρά την προεκλογική του εκστρατεία.
Πώς μπορεί κανείς να τα βάλει με μια ολόκληρη βιομηχανία, που αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους πυλώνες της αμερικανικής οικονομίας; Οι αμερικανικές επιχειρήσεις εξοπλιστικών συστημάτων διεκδικούν τη μερίδα του λέοντος, με το 58% της παγκόσμιας βιομηχανίας όπλων και ετήσιες πωλήσεις άνω των 200 δισ. δολαρίων. Και ο αμερικανικός στρατός είναι, σύμφωνα με το WEF, ο μεγαλύτερος εργοδότης στον κόσμο, με 3,2 εκατ. εργαζομένους.
Το συμφέρον όμως και οι αριθμοί δεν έχουν έως τώρα δαμάσει την οργή αυτών των νέων, που θέλουν οι ιστορίες των αδικοχαμένων συμμαθητών τους να γίνουν σύμβολο της αλλαγής προς μια καλύτερη και ασφαλέστερη κοινωνία. Και κατάφεραν, με τη βοήθεια των social media -υπό το hashtag #BoycottNRA-, να πείσουν ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις να διακόψουν σχέσεις με την NRA, που αριθμεί πέντε εκατ. μέλη.
Ο αγώνας τους μπορεί σύντομα να ξεχαστεί, τουλάχιστον μέχρι το επόμενο αιματηρό περιστατικό. Οι φωνές τους όμως παραείναι δυνατές για να αγνοηθούν.
