Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Οι Βρυξέλλες έχουν ήδη δώσει καθαρή ευρωπαϊκή προοπτική στο Βελιγράδι (και το Μαυροβούνιο). «Είναι πιθανό να είναι οι επόμενες χώρες που θα ενταχθούν, ενδεχομένως από το 2025». Το Βελιγράδι έχει «ανοίξει» έως τώρα 12 από τα 35 κεφάλαια, αλλά χωρίς διευθέτηση των σχέσεων με τη σερβική αποσχισθείσα επαρχία του Κοσόβου δεν ανοίγουν οι ευρωπαϊκές αγκάλες. Δεν αποκλείεται να αλλάξει και το σερβικό Σύνταγμα, οπότε, σωστά μαντέψατε, όταν μπαίνουν στη μέση τροποποιήσεις στα καταστατικά, επιστρέφουμε στα βασικά. Στη Βαλκανική φαίνεται ότι τουλάχιστον δύο Συντάγματα δεν στέκουν καλά και στα δημοψηφίσματα θα τεθούν τα θολά.
«Εάν το Προοίμιο του Συντάγματος, που αναφέρεται στο Κόσοβο, αναθεωρηθεί, ένα δημοψήφισμα θα είναι υποχρεωτικό» δήλωσε ο υπουργός Εμπορίου, Τουρισμού και Τηλεπικοινωνιών της Σερβίας.
Βελιγράδι καλεί Βρυξέλλες, κλείνει το μάτι για γάμο σε έξι χρόνια, αλλά το φλερτ με τη Ρωσία δεν γράφεται στα χιόνια, ενώ ακόμη και η Τουρκία υπόσχεται έργα-σεντόνια.
Εδώ είναι Βαλκάνια και η κατανόησή τους δεν είναι καθόλου απλό ζήτημα, ακόμη κι αν ξέρεις την ημέρα που τα στοιχειώνει, την 28η Ιουνίου. Το 1389, μάχη του Κοσσυφοπεδίου, το σερβικό αντίστοιχο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης, αλλά και το 1914, που δολοφονείται ένας μελλοντικός αυτοκράτορας, και το όνειρο μιας ειρηνικής Ευρώπης.
Από το Κοσσυφοπέδιο ξετυλίγεται χρόνια τώρα το κουβάρι και αναβοσβήνει το φανάρι. «Κόκκινο» στην ευρωπαϊκή προοπτική του Κοσόβου βάζει η Ισπανία, λόγω Καταλονίας, αλλά αλλού είναι η ουσία. Στην επισήμανση της Μαδρίτης ότι «η διεύρυνση δεν αποτελεί μέσο πρόληψης των συγκρούσεων. Στην περίπτωση των Βαλκανίων, η πολιτική λογική της διεύρυνσης δεν θα πρέπει να στρεβλώνεται με ζητήματα τακτικής».
Σ’ αυτή τη γωνιά της Ευρώπης το παρελθόν αλλάζει κάθε μέρα, αλλά δεν παύει να είναι βαρύ σαν σφαίρα. «Φωτιές καρδιές παλιοσίδερα, κι ένας θεός πάνω απ’ τ’ άδικο, άσε με εμένα στα σύννεφα»...
