Όταν η Μπραζίλια εγκαινιάστηκε το 1960, οι εμπνευστές της, ο διάσημος αρχιτέκτονας Όσκαρ Νιεμάιερ και ο πολεοδόμος Λούσιο Κόστα, δεν φαντάστηκαν την ταχύτατη ανάπτυξή της και δεν προνόησαν κατάλληλα για τη διαχείριση απορριμμάτων. Τώρα, η πρωτεύουσα της Βραζιλίας διαθέτει τη μεγαλύτερη χωματερή στη Λατινική Αμερική και τη δεύτερη μεγαλύτερη στον κόσμο, αλλά τα προβλήματα που προκαλεί οδήγησαν στο κλείσιμό της.
Η χωματερή βρίσκεται μόλις 20 χιλιόμετρα μακριά από το προεδρικό μέγαρο και έχει πλέον έκταση ίση με 250 γήπεδα ποδοσφαίρου, με 1.200 τόνους σκουπιδιών να απορρίπτονται κάθε ημέρα. Ο κυβερνήτης Ροντρίγκο Ρόλεμπεργκ εγκαινίασε μία νέα χωματερή ακόμα πιο έξω από την πόλη των 2,5 εκατομμυρίων, εξοργίζοντας όμως τους ρακοσυλλέκτες που εδώ και δεκαετίες βιοπορίζονται από τη χωματερή.
Το σχέδιο του Ρόλεμπεργκ είναι να απασχολήσει τους συλλέκτες σε νέα κέντρα ταξινόμησης σε αποθήκες, όπου τα απορρίμματα θα μπορούν να διαχωριστούν σε ανακυκλώσιμα υπό καθαρότερες συνθήκες από εργαζόμενους με στολές και γάντια. Ωστόσο, η συσπειρωμένη αυτή κοινότητα αντιδρά, καθώς υποστηρίζει ότι έως τώρα ο κάθε εργάτης μπορούσε να έχει εισόδημα έως και τρεις φορές πάνω από το βασικό μισθό.
Αν και οι ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων επικρίνουν τις επισφαλείς συνθήκες και την παιδική εργασία στη χωματερή εδώ και χρόνια, το μεγαλύτερο ρόλο στο κλείσιμο έπαιξε η προειδοποίηση των περιβαλλοντολόγων ότι η χωματερή μολύνει τα ύδατα κάτω από τη Μπραζίλια, μια πόλη που έχει ήδη σοβαρά προβλήματα νερού λόγω ξηρασίας.
