Από την έντυπη έκδοση
Της Αγγελικής Κοτσοβού
[email protected]
Πριν από έναν χρόνο, η ανθρωπότητα παρακολουθούσε τη λαμπρή τελετή ορκωμοσίας του νέου πλανητάρχη. Η εορταστική ατμόσφαιρα επισκιάσθηκε από τις μαζικές διαδηλώσεις και τα συνθήματα κατά του Ντόναλντ Τραμπ. Έναν χρόνο και αμέτρητα «τιτιβίσματα» αργότερα, η Αμερική δεν είναι ίδια. Ο κόσμος δεν είναι ο ίδιος. Σε διεθνές επίπεδο, ο Αμερικανός πρόεδρος εμμένει στη γραμμή του προστατευτισμού, με βασικό δόγμα το «πρώτα η Αμερική», μια γραμμή που τον είχε φέρει σε αντιπαράθεση με τους ηγέτες των μεγάλων υπερδυνάμεων, όπως η Γερμανία και η Κίνα.
Σε αυτό το πλαίσιο, ζήτησε την επαναδιαπραγμάτευση της εμπορικής συμφωνίας NAFTA με έμφαση στα αμερικανικά συμφέροντα. Εξίσου προκλητική η στάση του και σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Η αντιπαράθεση με τη Βόρειο Κορέα κλιμακώνεται σε επικίνδυνο βαθμό, ενώ η απόφαση για μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ φούντωσε την ένταση στη Μέση Ανατολή. Στο εσωτερικό μέτωπο, το διάταγμά του για απαγόρευση εισόδου σε πολίτες από έξι μουσουλμανικές χώρες είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων.
Έως τώρα, ο τρόπος που ασκεί την προεδρία είναι σίγουρα αντισυμβατικός, με πολλά παράδοξα. Έχει όμως την οικονομία στο πλευρό του. Το ΑΕΠ των ΗΠΑ αναπτύσσεται με ρυθμούς που ξεπερνούν το 3%, η ανεργία μειώνεται διαρκώς και οι μετοχές στη Wall Street σημειώνουν το ένα ιστορικό ρεκόρ μετά το άλλο, με τον Dow Jones να έχει ξεπεράσει και το ορόσημο των 26.000 μονάδων.
Υλοποιώντας την προεκλογική του δέσμευση, ενέκρινε μια από τις ιστορικότερες φορολογικές μεταρρυθμίσεις, που προβλέπει τη μείωση του συντελεστή για τις επιχειρήσεις από το 35% στο 21%. Και, έως τώρα, έχει πείσει τον επιχειρηματικό κόσμο της Αμερικής ότι είναι στο πλευρό του.
