Της Ανθής Αγγελοπούλου
Έρευνα που έχει δημοσιευθεί στο επιστημονικό περιοδικό «JAMA Surgery» δείχνει ότι η αποκατάσταση της μαστεκτομής αποφεύγεται από πολλές γυναίκες, καθώς είτε δεν θέλουν να μπουν και πάλι σε ένα χειρουργείο είτε δεν τη θεωρούν απαραίτητη, ενώ κάποιες γυναίκες, ενώ τη θέλουν, φοβούνται ότι τα ενθέματα θα εμποδίζουν στην ανίχνευση ενός πιθανού καρκίνου.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Αμερικανικής Εταιρείας Πλαστικών Χειρουργών (ASPS), στις ΗΠΑ μόνο το 45% των γυναικών που υποβάλλονται σε μαστεκτομή, κάνουν και επανορθωτική επέμβαση. Από τις γυναίκες αυτές, λιγότερο από το 20% υποβάλλονται σε άμεση αποκατάσταση. Οι υπόλοιπες χειρουργούνται σε δεύτερο χρόνο, δηλαδή σε όψιμη αποκατάσταση.
Στην Ευρώπη, τα στοιχεία της Eurostat (Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή), στα οποία όμως δεν συμπεριλαμβάνεται η χώρα μας, δείχνουν ότι κάθε χρόνο στα 22 από τα 28 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης γίνονται περισσότερες από 500.000 μερικές και ολικές μαστεκτομές.
Η μαστεκτομή είναι μία από τις ευρύτερα εφαρμοζόμενες χειρουργικές επεμβάσεις στον κόσμο
Όπως μας εξηγεί για το φαινόμενο αυτό ο πλαστικός χειρουργός Δρ. Δημήτρης Δρακωτός, η επανορθωτική επέμβαση στον μαστό μπορεί να γίνει συγχρόνως με τη μερική ή ολική μαστεκτομή ή σε δεύτερο χρόνο, ακόμα και αρκετούς μήνες ή και χρόνια μετά την αρχική επέμβαση.
Στη διάρκειά της, ο χειρουργός δημιουργεί το σχήμα του μαστού χρησιμοποιώντας ένα τεχνητό ένθεμα σιλικόνης, ιστούς από άλλα τμήματα του σώματος της γυναίκας ή συνδυασμό των δύο.
Η ταυτόχρονη μαστεκτομή και αποκατάσταση αυξάνει τη διάρκεια νοσηλείας και τη διάρκεια της ανάρρωσης, ενώ η όψιμη αποκατάσταση απαιτεί νέο χειρουργείο. Επιπλέον, υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπορεί να χρειασθούν πάνω από μία επεμβάσεις για να υπάρξει πλήρης αποκατάσταση του μαστού.
Πώς λαμβάνεται η απόφαση για άμεση ή όψιμη αποκατάσταση και ποιοι παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα
Σύμφωνα με τον γιατρό, η απόφαση λαμβάνεται με συγκεκριμένα κριτήρια τα οποία προσδιορίζουν οι υπάρχουσες Κατευθυντήριες Οδηγίες από Διεθνείς Οργανισμούς, όπως είναι Αμερικανική Εταιρεία Πλαστικών Χειρουργών (ASPS).
Σύμφωνα με αυτές τις οδηγίες, η γυναίκα πρέπει να ενημερώνεται πλήρως για τις επανορθωτικές επιλογές που έχει, δηλαδή, αν θα γίνει άμεση ή όψιμη επανορθωτική επέμβαση. Επίσης, λαμβάνονται μεταξύ άλλων υπ’ όψιν τα ψυχοκοινωνικά οφέλη για τη γυναίκα και οι ενδεχόμενοι κίνδυνοι από την ολοκλήρωση της αποκατάστασης πριν τις πρόσθετες θεραπείες που ενδεχομένως χρειάζεται.
Η ταυτόχρονη αποκατάσταση έχει αρκετά πλεονεκτήματα σύμφωνα με τον γιατρό, τόσο χειρουργικά όσο και ψυχολογικά, αφού βοηθά τη γυναίκα να αναρρώσει πιο γρήγορα από το ψυχολογικό σοκ της αφαίρεσης του μαστού. Ωστόσο, η ταυτόχρονη μαστεκτομή και αποκατάσταση δεν είναι εφικτή όταν η γυναίκα πρόκειται στη συνέχεια να υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία. Αν όμως, η γυναίκα πρόκειται να κάνει χημειοθεραπεία, πιθανώς μπορεί να κάνει ταυτόχρονη επανόρθωση, διότι η χημειοθεραπεία δεν φαίνεται να αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για επιπλοκές ή αποτυχία της επανορθωτικής επέμβασης.
Ωστόσο, όπως αναφέρει ο Δρ. Δρακωτός, τα επιστημονικά δεδομένα για τους πιθανούς κινδύνους από την ορμονοθεραπεία είναι αντικρουόμενα και εξετάζεται κατά περίπτωση πότε μπορεί να γίνει η επανορθωτική επέμβαση.
Τέλος, ο γιατρός αναφέρει ότι σοβαρούς παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο αποτυχίας της επανορθωτικής επέμβασης αποτελούν το κάπνισμα και η παχυσαρκία, ενώ σημαντικό ρόλο στην απόφαση για τον χρόνο της αποκατάστασης παίζει η συννοσηρότητα με άλλα νοσήματα.
