Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Οι πρώτες κάλπες της μετά μνημονίου εποχής ίσως έρθουν το φθινόπωρο -και όχι το 2019-, με τη σημερινή κυβέρνηση να επιχειρεί έναν αιφνιδιασμό, στηριζόμενη στο κλίμα αισιοδοξίας που θα γεννά η λήξη του προγράμματος. Αυτό είναι ένα από τα σενάρια των ξένων οίκων για την Ελλάδα, με τον Αλέξη Τσίπρα να το διαψεύδει κατηγορηματικά. Με ή χωρίς ελληνικές κάλπες, όμως, το 2018 είναι ακόμη μία χρονιά κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων για την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Τον «χορό» ανοίγουν στα τέλη της άλλης εβδομάδας οι Τσέχοι, που καλούνται να εκλέξουν νέο πρόεδρο. Ο Μίλος Ζέμαν ευελπιστεί να εξασφαλίσει νέα θητεία, την ώρα που ο θριαμβευτής των βουλευτικών εκλογών Αντρέι Μπάμπις προσπαθεί να σχηματίσει σταθερή κυβέρνηση. Και οι δύο είναι σε τροχιά σύγκρουσης με τις Βρυξέλλες.
Στις 4 Μαρτίου θα μιλήσουν οι πολίτες της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας του ευρώ. Και το τι έχουν να πουν μας αφορά όλους. Οι Ιταλοί καλούνται να αναδείξουν τον πρώτο εκλεγμένο ηγέτη ύστερα από τέσσερις διορισμένους πρωθυπουργούς. Ο τεχνοκράτης Μάριο Μόντι άφησε πίσω του μεταρρυθμιστικό έργο και ανάμικτα αισθήματα στην κοινή γνώμη, όπως και ο Ενρίκο Λέτα. Ο Ματέο Ρέντσι είχε δυναμική εκκίνηση, αλλά απογοητευτικό φινάλε, αφού επέλεξε να μετατρέψει τη Συνταγματική Αναθεώρηση σε προσωπικό στοίχημα. Έπαιξε και έχασε, παραδίδοντας τα ηνία στον Πάολο Τζεντιλόνι. Και κάπως έτσι το εκλογικό τοπίο της χώρας είναι σήμερα «σπασμένο» στα τρία. Οι δημοσκοπήσεις θέλουν το κεντροαριστερό κόμμα του Ρέντσι, που επιζητά δικαίωση, τον κεντροδεξιό συνασπισμό του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που προσδοκά δυναμική επιστροφή, και το Kίνημα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, που υπόσχεται και νέες κάλπες, αυτή τη φορά για Italexit, να διεκδικούν με περίπου ίσες πιθανότητες την εξουσία.
Θα έρθει άραγε η τρίτη μεγάλη αναμέτρηση της χρονιάς στη Γερμανία; Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει νέες κάλπες όσο οι διαπραγματεύσεις Μέρκελ - Σουλτς σκοντάφτουν σε μικρά και μεγάλα εμπόδια.
Αν κάτι πάντως είναι σαφές, είναι πως όσοι έσπευσαν να χρίσουν το 2017 έτος ήττας του λαϊκισμού και του ευρωσκεπτικισμού, θα μπορούσαν φέτος να εκπλαγούν δυσάρεστα.
