Η Ινδία ξεπέρασε την Κίνα ως ο μεγαλύτερος παραγωγός εκπομπών του θανατηφόρου διοξειδίου του θείου στον κόσμο.
Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, οι εκπομπές διοξειδίου του θείου της Κίνας μειώθηκαν κατά 75% από το 2007, ενώ οι εκπομπές της Ινδίας αυξήθηκαν κατά 50% την ίδια περίοδο, ξεπερνώντας την Κίνα που κρατούσε την αρνητική πρωτιά από το 2005.
Η Ινδία ξεπέρασε τις ΗΠΑ το 2010 για να γίνει ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός εκπομπών διοξειδίου του θείου στον κόσμο και πέρυσι έγινε ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής άνθρακα παγκοσμίως. Ο άνθρακας περιέχει κατά κανόνα έως και 3% θείο κατά βάρος, και η καύση του παράγει το διοξείδιο του θείου, έναν τοξικό ρύπο που συνέβαλε σημαντικά στην κρίση νέφους του Λονδίνου το 1952 000, καθώς και στο σύγχρονο νέφος που πλήττει πολλές ινδικές και κινεζικές πόλεις.
Χρησιμοποιώντας δορυφορικά δεδομένα της NASA, καθώς και δεδομένα από πρωτογενείς πηγές, όπως οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας, οι ερευνητές από τις ΗΠΑ και τον Καναδά υπολόγισαν τις εκπομπές της Ινδίας και της Κίνας από το 2005 έως το 2016. Οι εκτιμήσεις τους έδειξαν ότι οι εκπομπές διοξειδίου του θείου της Κίνας είναι πολύ χαμηλότερες από προηγούμενες προβλέψεις, σε αντίθεση με τις προβλέψεις για την Ινδία που ήταν πιο ακριβείς. Οι διαφορετικοί βίοι των δύο χωρών οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στις εθνικές πολιτικές για τους σταθμούς παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα, και τους αυστηρούς ελέγχους εκπομπών που εφαρμόζει η Κίνα.
Οι εκτιμήσεις για την Ινδία για το 2016 κυμαίνονταν μεταξύ 9,5 και 12,6 μεγατόνων, ενώ οι εκτιμήσεις για την Κίνα μεταξύ 7,5 και 11,6 μεγατόνων.
Ωστόσο, ο αριθμός των ανθρώπων που εκτίθενται σε ρύπανση διοξειδίου του θείου εξακολουθεί να παραμένει χαμηλότερος στην Ινδία από ό,τι στην Κίνα. Σημαντική ρύπανση ορίζεται από τους ερευνητές η συγκέντρωση περίπου 14 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θέτει τα 20. Οι ερευνητές λένε ότι επέλεξαν τη συγκέντρωση αυτή επειδή σε αυτό το επίπεδο το τοξικό αέριο μπορεί ήδη να επηρεάσει την ανθρώπινη υγεία. Περίπου 33 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ινδία ζουν σε τέτοιες περιοχές, ενώ στην Κίνα 99 εκατομμύρια, σύμφωνα με τη μελέτη.