Κυνηγάς τα όνειρα σου, αγνοώντας τις ανάγκες της οικογένειάς σου; Το τίμημα στέκεται ανυπόμονο ανάμεσα στις δύο αποφάσεις, που έρχονται να καθορίσουν την πορεία μιας ζωής, και περιμένει την επιλογή σου, για να αναλάβει δράση. Γιατί στη ζωή, όλα έχουν κάποιο τίμημα.

Σκιαγραφώντας περίτεχνα τους χαρακτήρες του να προσπαθούν να ισορροπήσουν και να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, σε έναν κόσμο χωρίς δικαιοσύνη, όπου το παρελθόν καθορίζει το παρόν σε μια πραγματικότητα χωρίς λογική, το αριστουργηματικό έργο του Άρθουρ Μίλερ, «Το τίμημα», παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία της Ιωάννας Μιχαλακοπούλου, στο θέατρο Ιλίσια (Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασ. Σοφίας).

Γεμάτο διαχρονικές αλήθειες και γραμμένο το 1967, με αυτοβιογραφικά στοιχεία, το «Τίμημα» ήταν από τα αγαπημένα έργα του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα, καθώς είναι το μόνο που αποφάσισε να σκηνοθετήσει. Είναι πολυανεβασμένο σε θεατρικές σκηνές παγκοσμίως, με πιο πρόσφατη αυτήν του Broadway, με πρωταγωνιστή τον Danny DeVito.

Απέναντι στην τιμή των επίπλων και στην τιμή των αποφάσεων

Το «Τίμημα» είναι η ιστορία δύο αδελφών, οι οποίοι έχουν απομακρυνθεί με τα χρόνια και συναντώνται στο πατρικό τους, μετά τον θάνατο του πατέρα τους, για να πουλήσουν τα έπιπλα και άλλα αντικείμενα του σπιτιού. Ο ένας είναι αστυνομικός με χαμηλό μισθό και ο άλλος επιτυχημένος χειρουργός. Λόγω κάποιων διαφορών του παρελθόντος, αδυνατούν να επικοινωνήσουν. Όμως, πρέπει να τις λύσουν, για να αποφασίσουν τι θα κάνουν με τα πράγματα του σπιτιού. Μέρος σε αυτή την αντιπαράθεση παίρνουν η γυναίκα του αστυνομικού, η οποία διεκδικεί τη ζωή της που, τόσα χρόνια, βρίσκεται σε αναμονή, και ο Ρωσοεβραίος παλαιοπώλης που θα αγοράσει τα αντικείμενα, ο οποίος κινεί τα νήματα της δράσης.

Σαν να γράφτηκε για την Ελλάδα του σήμερα

Σε κάθε μεγάλη απόφαση, καλούμαστε να πληρώσουμε ένα τίμημα. Το έργο του Άρθουρ Μίλερ μοιάζει να γράφτηκε για τις αποφάσεις, που καλούμαστε να πάρουμε κι εμείς στην Ελλάδα του σήμερα.

Τι κάνεις, όταν όλα γύρω σου καταρρέουν; Διαγράφεις τα όνειρά σου στην προσπάθεια σου να επιβιώσεις ή τα κυνηγάς, προσπερνώντας τις ανάγκες των άλλων, ακόμα και της οικογένειάς σου; Το έργο, με επιδεξιότητα, μας βάζει μπροστά σε αυτό το δίλημμα. Ο καθένας μας, κάποια στιγμή, στέκεται στο σταυροδρόμι ανάμεσα σε αυτά που χρωστάει στους άλλους και σε όσα χρωστάει στον εαυτό του. Οι ήρωες, τριάντα χρόνια μετά από τις μοιραίες αποφάσεις τους, συναντώνται και, μπροστά μας, εξελίσσεται μια παράσταση, που μας φέρνει αντιμέτωπους με όσα έχουμε ουσιαστικά ανάγκη, δείχνοντάς μας, με αριστοτεχνικό τρόπο, τον μονόδρομο προς την λύτρωση: «Αν κοιτάξεις το παρελθόν με γενναιότητα, τότε μπορεί και να ελευθερωθείς».

Οι ήρωες του έργου είναι εκπρόσωποι μιας κοινωνίας, που, κάποτε, φαινόταν να αλλάζει, ώστε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευαισθησία και τη δύναμη, το δίκαιο και την ανάγκη. Μιας κοινωνίας που, τελικά, δεν έχει αλλάξει και τόσο, αλλά πρέπει να συνεχίσει να πιστεύει στη δύναμη της αλλαγής, γιατί, αλλιώς, έχει πεθάνει.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Μάκη Μαρσέιγ, απόδοση - σκηνοθεσία: Ιωάννα Μιχαλακοπούλου, σκηνικά: Γιάννης Μουρίκης, κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού, φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος, φωτογραφίες: Ρούλα Ρέβη, παραγωγή: Θέασις Δράσεις Πολιτισμού, οργάνωση παραγωγής: Χαρά Μπαλτά. Παίζουν: Γιώργος Μιχαλακόπουλος, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Ρένια Λουιζίδου, Χρήστος Σαπουντζής.

Πληροφορίες

Θέατρο Ιλίσια: Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασ. Σοφίας

[email protected]