Oργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ζήτησε να επιβληθούν στοχευμένες κυρώσεις και εμπάργκο στην πώληση όπλων στον στρατό της Μιανμάρ εξαιτίας της επιχείρησής του που έχει προκαλέσει κύμα φυγής 410.000 μελών της μουσουλμανικής μειονότητας των Ροχίνγκια προς το Μπανγκλαντές.
Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) καταγγέλλει ότι ο στρατός της Μιανμάρ αγνοεί τις καταδίκες της παγκόσμιας κοινότητας για τη βία που ασκεί εναντίον των Ροχίνγκια και το μεγάλο κύμα προσφύγων που έχει προκληθεί από τις διώξεις εναντίον τους, ενώ τονίζει ότι έχει έρθει η ώρα να επιβληθούν σκληρά μέτρα τα οποία οι στρατηγοί της χώρας δεν θα μπορέσουν να αγνοήσουν.
«Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και οι ενδιαφερόμενες χώρες θα πρέπει να επιβάλουν στοχευμένες κυρώσεις και εμπάργκο στην πώληση όπλων προς τον στρατό της Μιανμάρ προκειμένου να σταματήσει την εκστρατεία εθνοκάθαρσης», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το HRW.
Περίπου ένα εκατομμύριο Ροχίνγκια ζούσαν στην Πολιτεία Ραχίν μέχρι να ξεσπάσει το τελευταίο κύμα βίας. Στους περισσότερους έχουν επιβληθεί δρακόντειοι περιορισμοί στις μετακινήσεις τους, ενώ δεν τους αναγνωρίζεται η υπηκοότητα.
Η ηγέτις της Μιανμάρ Αούνγκ Σαν Σου Κι δέχεται πολλές επικρίσεις από το εξωτερικό επειδή δεν έχει καταφέρει να σταματήσει τις διώξεις εις βάρος της μουσουλμανικής μειονότητας.
Οι ΗΠΑ έχουν ζητήσει να προστατευθούν οι άμαχοι και ο αναπληρωτής υφυπουργός Εξωτερικών της χώρας Πάτρικ Μέρφι αναμένεται να επισκεφθεί τη Μιανμάρ αυτή την εβδομάδα. Θα μεταβεί στην πόλη Σίτουε, πρωτεύουσα της Πολιτείας Ραχίν, όπου θα συναντηθεί με κυβερνητικούς αξιωματούχους και εκπροσώπους διάφορων κοινοτήτων, μεταξύ αυτών και των Ροχίνγκια, όμως δεν θα ταξιδέψει στην περιοχή των συγκρούσεων.
Το HRW ζήτησε από τις κυβερνήσεις «να επιβάλουν απαγόρευση ταξιδίων και πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων των αξιωματούχων των υπηρεσιών ασφαλείας που εμπλέκονται σε σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να επεκτείνουν το ήδη υπάρχον εμπάργκο στην πώληση όπλων ώστε να περιλαμβάνει όλες τις πωλήσεις στρατιωτικού υλικού, την παροχή βοήθειας και συνεργασίας και να επιβάλουν εμπάργκο στις οικονομικές συναλλαγές με στρατηγικής σημασίας εταιρείες που ανήκουν στον στρατό».
