Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Aναδιπλώνεται το βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας, δείχνοντας σαφή διάθεση να προχωρήσει σε τολμηρές μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό του και να ακολουθήσει πιο επιθετική εξωτερική πολιτική προκειμένου να αντισταθμίσει την ιρανική επιρροή.
Ο βασιλιάς Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας όρισε για διάδοχο του θρόνου τον 31χρονο γιο του πρίγκιπα Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, αντικαθιστώντας τον ανιψιό του, τον 57χρονο Μοχάμεντ Μπιν Ναγέφ, ο οποίος διατηρούσε έως σήμερα τη συγκεκριμένη θέση. Το διάταγμα του βασιλιά σημαίνει αυτόματα ότι ο πρίγκιπας Μοχάμεντ διορίζεται αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ενώ συνεχίζει να διατηρεί τη θέση του υπουργού Άμυνας.
Η απόφαση αυτή αντιπροσωπεύει μία εκ βάθρων κοινωνική και πολιτιστική αλλαγή, καθώς τα σκήπτρα περνούν τώρα σε μία πολύ νεότερη γενεά σε μία χώρα όπου επί μακρόν κυριαρχούσε η πατριαρχική παράδοση. Πολύ περισσότερο, δημιουργεί νέα δεδομένα για την αγορά πετρελαίου, σε μία περίοδο που η Σαουδική Αραβία σχεδίαζε να περιορίσει την εξάρτησή της από το πετρέλαιο και να διαφοροποιήσει την οικονομία της. Ο πρίγκιπας Σαλμάν θεωρείται «γεράκι» στην οικονομία και περισσότερο παρεμβατικός στην εξωτερική πολιτική.
Αυτό σημαίνει ότι οι αποφάσεις του θα φέρουν ρήγμα στο παραδοσιακό συναινετικό κλίμα των διαμορφωτών πολιτικής του Αραβικού Κόλπου, με απώτερο στόχο να ανακόψουν την αυξανόμενη επιρροή του Ιράν, που διοχετεύει ολοένα και περισσότερο πετρέλαιο στην αγορά. Το νέο λοιπόν πεδίο του παιχνιδιού θα είναι η τιμή του μαύρου χρυσού και η προσπάθεια επιστροφής των τιμών πετρελαίου πάνω από τα 50 δολάρια το βαρέλι, γεγονός που σημαίνει ότι θα δοθεί και πάλι έμφαση στο πετρέλαιο. Η Σαουδική Αραβία πρωτοστάτησε της προσπάθειας μείωσης της παραγωγής μεταξύ του ΟΠΕΚ και της Ρωσίας και πιθανόν να πράξει και πάλι το ίδιο.
Αυτό όμως θα προϋπέθετε μια πιο «μαλακή» προσέγγιση απέναντι στο Κατάρ, καθότι και αυτό είναι μέλος του ΟΠΕΚ. Και το ερώτημα που προκύπτει σε αυτή την περίπτωση είναι τι θα αποφασίσει να ακολουθήσει ο Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, μια πιο σκληροπυρηνική γραμμή απέναντι σε Κατάρ και Ιράν ή να εργαστεί για την ανάκαμψη των τιμών πετρελαίου; Πιθανότερο φαίνεται το δεύτερο... 'Ομως πάντα θα υπάρχει το απρόβλεπτο στα σχέδια των διαμορφωτών πολιτικής.
