Εκτεταμένο έργο κατασκευής φραγμάτων στον Αμαζόνιο ίσως απειλήσει τη βιοποικιλότητα του ποταμού και διαταράξει το κλίμα της περιοχής, προειδοποιεί μια ομάδα Αμερικανών επιστημόνων. Το έργο περιλαμβάνει την κατασκευή 428 νέων υδροηλεκτρικών φραγμάτων στην περιοχή.
Η λεκάνη απορροής του Αμαζονίου διαθέτει σήμερα 140 υδροηλεκτρικά φράγματα ήδη κατασκευασμένα ή υπό κατασκευή. Με έκταση άνω των έξι εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, η λεκάνη απορροής έχει καταστεί βασικός χώρος για την κατασκευή υδροηλεκτρικών φραγμάτων. Αυτό το σύνθετο σύστημα ποταμών είναι το μεγαλύτερο στη Γη, εκτείνεται σεσ εννέα χώρες και διατηρεί τη μεγαλύτερη συγκέντρωση βιοποικιλότητας.
Παρ’ όλο που η κατασκευή των φραγμάτων περιορίζει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και παρέχει ανανεώσιμη ενέργεια, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι έχει δοθεί λιγότερη προσοχή στις επιπτώσεις στα τροπικά δάση του Αμαζονίου, στις περιοχές που αντιμετωπίζουν πλημμύρες και στις βορειοανατολικές ακτές της Νότιας Αμερικής.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι περισσότεροι ερευνητές εξετάζουν μόνο τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις ενός μόνο φράγματος και όχι ολόκληρου του συστήματος, σύμφωνα με τον Βίκτορ Μπέικερ του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, επικεφαλής της μελέτης.
Στη νέα έκθεση, η ομάδα χρησιμοποίησε ένα νέο τρόπο μέτρησης του αντίκτυπου της κατασκευής ενός φράγματος με ένα ευρύ φάσμα κριτηρίων, γνωστό ως Δείκτη Περιβαλλοντικής Ευπάθειας.
Ο δείκτης, ο οποίος κυμαίνεται από το 1 έως το 100, υπολογίζει τις συνολικές αλλαγές που συμβαίνουν στα ποτάμια συστήματα, όπως η διάβρωση, οι μεταβολές στην εναπόθεση ιζημάτων, η απορροή, και οι πιθανές αλλαγές στη χρήση της γης, την προσφορά τροφίμων και τη βιοποικιλότητα.
Χρησιμοποιώντας το δείκτη, ο Μπέικερ και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν ότι ο μεγαλύτερος παραπόταμος του Αμαζονίου, η λεκάνη απορροής της Μαδέιρα, θα έχει το μεγαλύτερο αρνητικό αντίκτυπο από το έργο κατασκευής φραγμάτων, με σκορ δείκτη 80.
Τα φράγματα μπορούν να προκαλέσουν αλλαγή στη ροή των ιζημάτων στον Ατλαντικό Ωκεανό και να διαταράξουν το τοπικό κλίμα. Τέτοιες ζημιές μπορεί να είναι μη αναστρέψιμες.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι που ζουν σε χώρες που καλύπτονται από τη λεκάνη απορροής του Αμαζονίου θα πρέπει να αποφασίσουν τελικά αν η υδροηλεκτρική ενέργεια αξίζει την τιμή των ζημιών σε αυτό το περίπλοκο σύστημα ποταμών.
Αν η απόφαση γίνει στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης κατανόησης του συστήματος, οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα οφέλη των ποταμών για τον άνθρωπο και την άγρια φύση μπορούν να διατηρηθούν.
