Έχουν περάσει 80 χρόνια από τότε που το καρότσι του σούπερ μάρκετ εμφανίστηκε στον κόσμο των αγορών. Παρά την επιτυχία της στη συνέχεια, η ιδέα αυτή αρχικά έγινε δεκτή με ιδιαίτερη δυσπιστία από τους καταναλωτές.
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, στις 4 Ιουνίου του 1937 ο επιχειρηματίας από την Οκλαχόμα Σίλβαν Γκόλντμαν -ιδιοκτήτης της αλυσίδας σούπερ μάρκετ «Humpty Dumpty»- παρουσίασε μέσω αγγελίας σε εφημερίδα την ιδέα του.
Σε μια φωτογραφία, πρωταγωνιστούσε μία γυναίκα η οποία ήταν εξαντλημένη από το κουβάλημα του καλαθιού της, με το καροτσάκι του σούπερ μάρκετ να περιγράφεται ως λύση στο πρόβλημά της.
Οι καταναλωτές, ωστόσο, δεν φάνηκαν να ενθουσιάζονται με τη συγκεκριμένη ιδέα, καθώς σύμφωνα με την κοινωνιολόγο και ερευνήτρια αγορών Κατρίν Γκρανκλεμάν -η οποία στο πλαίσιο της διδακτορικής διατριβής της ασχολήθηκε με την ιστορία του καροτσιού- «η πρώτη προσπάθεια εισαγωγής του στην αγορά απέτυχε».
Οι άνδρες απέφευγαν να το χρησιμοποιήσουν για να μην φανούν αδύναμοι, οι γυναίκες το έβρισκαν παλιομοδίτικο και μόνο οι μεγαλύτεροι σε ηλικία καταναλωτές το «αγκάλιασαν» από την πρώτη στιγμή.
Ο επιχειρηματίας από την Οκλαχόμα αποφάσισε με διάφορα διαφημιστικά τρικ να κάμψει τις αντιστάσεις του κοινού, αλλά και των υπολοίπων επιχειρηματιών, κερδίζοντας τελικά την αγορά.
Πώς όμως γεννήθηκε η ιδέα για το καροτσάκι; Σύμφωνα με τη DW και όπως περιέγραψε ο συγγραφέας Τέρι Ουίλσον στο βιογραφικό έργο «Το όχημα που άλλαξε τον κόσμο. Η καριέρα του Σίλβαν Γκόλντμαν», ο επιχειρηματίας εμπνεύστηκε την ιδέα ένα απόγευμα του 1936, παρατηρώντας δύο αναδιπλούμενες καρέκλες.
Ο Γκόλντμαν σκέφτηκε ότι εάν ενώσει κάποιος δύο καρέκλες και βάλει ρόδες στα πόδια τους θα μπορούσε να τοποθετήσει στην επιφάνεια των καθισμάτων ένα καλάθι, ελπίζοντας ότι με αυτό το βοηθητικό όχημα, οι πελάτες θα ψώνιζαν περισσότερο.
Στη γέννηση και υλοποίηση της ιδέας συνέβαλε ο βοηθός του Γκόλντμαν, Φρεντ Γιανγκ, με την ευρεσιτεχνία πάντως -αν και δεν είναι σαφές ποιος είχε μεγαλύτερη συμμετοχή στην κατασκευή του καροτσιού- να δίνεται στον Γκόλντμαν.
