Από την έντυπη έκδοση
Του Νίκου Μπέλλου
[email protected]
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε την περασμένη Τετάρτη τη σωστή διάγνωση για την παγκοσμιοποίηση, υποστηρίζοντας ότι ωφέλησε μεν την ευρωπαϊκή οικονομία, ωστόσο δεν είναι επωφελής για όλους τους πολίτες και θα πρέπει να αναληφθεί δράση για τη διόρθωση αυτής της κατάστασης.
Είναι σαφές ότι την αυτονόητη αυτή διαπίστωση θα έπρεπε να την έχουν κάνει εδώ και χρόνια η Κομισιόν και κυρίως οι κυβερνήσεις.
Εάν είχε γίνει νωρίτερα και είχε αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, οι πολίτες δεν θα έβλεπαν με το σημερινό σκεπτικισμό την Ευρώπη, ούτε θα στρέφονταν στους δημαγωγούς και τους λαϊκιστές.
Ωστόσο, το γεγονός ότι έστω και τώρα οι ιθύνοντες, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και κυβερνήσεις, αποφάσισαν να δράσουν, είναι μία θετική εξέλιξη, η οποία όμως θα πρέπει να επιβεβαιωθεί και στην πράξη.
Η τιθάσευση της παγκοσμιοποίησης είναι ένα από τα πέντε βασικά ζητήματα για τις αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν στην Ε.Ε. μέσα στα επόμενα χρόνια, τα οποία συζητούνται αυτή την περίοδο σε επίπεδο Ευρωπαίων ηγετών.
Τα άλλα τέσσερα είναι η ενίσχυση του κοινωνικού τομέα, η εμβάθυνση της ΟΝΕ, η ευρωπαϊκή άμυνα και το μέλλον των ιδίων χρηματοδοτικών πόρων της Ένωσης. Όλα αυτά τα ζητήματα βρέθηκαν στο τραπέζι με αφορμή το Brexit και την ανάγκη να γίνουν αλλαγές στην Ευρώπη προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των καθημερινών προβλημάτων των πολιτών.
Σε σχέση με την παγκοσμιοποίηση, η Κομισιόν εισηγείται αλλαγές στο εσωτερικό της Ευρώπης, αλλά και σε διεθνές επίπεδο.
Πρώτη προτεραιότητα στο εσωτερικό της Ευρώπης θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του κοινωνικού ντάμπινγκ.
Πρόκειται για τον αθέμιτο φορολογικό ανταγωνισμό μεταξύ των κρατών-μελών, που προκαλεί και τις μετεγκαταστάσεις των πολυεθνικών εταιρειών και μάλιστα με βίαιο τρόπο, ο οποίος δημιουργεί έντονα προβλήματα σε περιφερειακό επίπεδο.
Σε διεθνές επίπεδο, η Κομισιόν εισηγείται στα κράτη-μέλη να επιδιώξουν την επιβολή κοινών κανόνων που δημιουργούν ισότιμους όρους ανταγωνισμού μέσω της αντιμετώπισης επιζήμιων και αθέμιτων συμπεριφορών, όπως η φοροδιαφυγή, οι κρατικές επιδοτήσεις ή το κοινωνικό ντάμπινγκ.
Το εγχείρημα τιθάσευσης της παγκοσμιοποίησης θα είναι χρονοβόρο και εξαιρετικά δύσκολο, ωστόσο αυτό που πρέπει να χαιρετιστεί είναι πως έστω και με μεγάλη καθυστέρηση το ζήτημα βρίσκεται πλέον στο τραπέζι.
