Από την έντυπη έκδοση
Του Χρήστου Δόγα
[email protected]
Την ώρα που η ατέρμονη διαπραγμάτευση ανοιγοκλείνει και οι ημερομηνίες - ορόσημα διαδέχονται η μία την άλλη, οι αντοχές της οικονομίας δοκιμάζονται και τα ανησυχητικά μηνύματα πληθαίνουν.
Ενώ οι δείκτες της παγκόσμιας ανάπτυξης δείχνουν να συντονίζονται σε ρυθμούς επιταχυνόμενης ανάκαμψης, το «ρολόι» της ελληνικής οικονομίας έχει καθηλωθεί στο χθες. Τα παραδείγματα πολλά.
Η ανεργία καταγράφει τις χειρότερες επιδόσεις στην Ευρώπη, παραμένοντας σταθερή κοντά στα ιστορικά υψηλά, στο 23,1% του ενεργού πληθυσμού.
Στην πραγματικότητα, όπως κατέδειξε πρόσφατη ανάλυση της «Ν», κάθε εργαζόμενος με πλήρη απασχόληση πρέπει να συντηρήσει τρία άτομα, είτε πρόκειται για παιδιά κάτω των 15 ετών είτε για συμπολίτες του που έχουν βρεθεί εκτός αγοράς εργασίας είτε για συνταξιούχους.
Ιδιαιτέρως ανησυχητικά είναι τα ποσοστά ανεργίας των νέων κάτω των 25 ετών, που αγγίζει το 45,2%. Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε εδώ ότι ο χρόνιος αποκλεισμός από την αγορά εργασίας αποτελεί «αιμορραγία» για τη χώρα, με δεκάδες νέους να αναζητούν πλέον την επαγγελματική τους διέξοδο στο εξωτερικό.
Στην Ευρωζώνη, αντιθέτως, η ανεργία υποχώρησε τον Φεβρουάριο σε χαμηλά επτάμισι και πλέον ετών, προσεγγίζοντας τα προ παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης επίπεδα, ενώ εντυπωσιακή είναι η μείωση του αριθμού των ανέργων στις πρώην μνημονιακές χώρες.
Επιπλέον, η ελληνική μεταποίηση παρέμεινε σε ύφεση για έβδομο διαδοχικό μήνα τον Μάρτιο, ενώ στην Ευρωζώνη η οικονομική δραστηριότητα σκαρφάλωσε τον ίδιο μήνα κοντά σε υψηλά έξι ετών.
Η αβεβαιότητα από την παρατεταμένη διαδικασία αξιολόγησης του προγράμματος και κυρίως η επερχόμενη οριστικοποίηση των νέων δημοσιονομικών μέτρων, τα οποία συνεπάγονται μελλοντικά πρόσθετες περικοπές και φορολογικές επιβαρύνσεις, επιδείνωσαν τις προβλέψεις των νοικοκυριών για την οικονομική τους κατάσταση, αλλά και για την οικονομική κατάσταση της χώρας.
Οι αναμενόμενες πιέσεις από τα νέα μέτρα στο εισόδημα αντικατοπτρίζονται και στην υποχώρηση της πρόθεσης για αποταμίευση σε νέο ιστορικό ελάχιστο επίπεδο.
Την ίδια ώρα στην Ευρώπη το οικονομικό κλίμα παρουσιάζει αξιοσημείωτη βελτίωση και ο δείκτης εμπιστοσύνης καταγράφει την καλύτερη επίδοση από το 2011.
Ανάλογες θετικές εξελίξεις παρατηρούνται σ’ όλες τις γωνιές του πλανήτη, από τη Νότια Κορέα έως τη Ρωσία και τη Βραζιλία. Ακόμη και υπουργοί της κυβέρνησης αναγνωρίζουν τις καταστροφικές συνέπειες από τη μεγάλη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Ορισμένοι έχουν επισημάνει και τον κίνδυνο να «καούμε». Μήπως έφτασε η ώρα να σταματήσουν τα παιχνίδια με τη φωτιά;