Ενώ πάνω από το 20% του πληθυσμού της Ινδίας δεν έχει πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, το πλουσιότερο 40% του πληθυσμού λαμβάνει υψηλές επιδοτήσεις ενέργειας.
Η ηλεκτρική ενέργεια ρυθμίζεται και επιδοτείται από το κράτος στην Ινδία. Τα τιμολόγια ηλεκτρικής ενέργειας διατηρούνται σκόπιμα χαμηλά, για την ενίσχυση των φτωχών νοικοκυριών.
Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος αυτής της ηλεκτρικής ενέργειας κατανέμεται με τέτοιο τρόπο ώστε ευνοούνται περισσότερο οι βιομηχανικοί και εμπορικοί χρήστες, καθώς και οι πλουσιότεροι οικιακοί καταναλωτές, και όχι οι φτωχότεροι.
Ο τομέας της οικιακής ηλεκτρικής ενέργειας αντιπροσωπεύει σχεδόν το 25% της συνολικής κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας της Ινδίας. Ωστόσο, υπολογίζεται ότι έως και το 87% των επιδοτήσεων ηλεκτρικής ενέργειας καταλήγει σε νοικοκυριά «πάνω από το όριο της φτώχειας».
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το εθνικό όριο της φτώχειας ορίζεται στα 1,90 δολάρια ανά ημέρα, σε όρους ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης, με στοιχεία του Οκτωβρίου του 2015.
Τα στοιχεία που παρέχονται από τον κυβερνητικό Οργανισμό Εθνικού Δείγματος Έρευνας δείχνουν ότι πάνω από το 50% των επιδοτήσεων κατευθύνονται προς τα πλουσιότερα δύο πέμπτα των νοικοκυριών της Ινδίας.
Σχεδόν όλα τα νοικοκυριά δικαιούνται κάποια επιδότηση για μηνιαία κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας αλλά τα φτωχότερα δύο πέμπτα καταναλώνουν σημαντικά λιγότερη ενέργεια.
Αυτό σημαίνει ότι τα πλουσιότερα νοικοκυριά με πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια δικαιούνται συνήθως ίσες, αν όχι υψηλότερες, επιδοτήσεις με τα φτωχότερα νοικοκυριά.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το 2015, το 21,3% του πληθυσμού της Ινδίας δεν είχε πρόσβαση στην ηλεκτρική ενέργεια. Αυτή η ομάδα δεν λαμβάνει απολύτως καμία επιδότηση ηλεκτρικής ενέργειας. Η κυβέρνηση της Ινδίας ελπίζει ότι θα καταφέρει άμεσα, ίσως και φέτος, την ηλεκτροδότηση κάθε περιοχής της χώρας.
Σύμφωνα με το αγροτικό σύστημα ηλεκτροδότησης που ξεκίνησε το 2005, τα νοικοκυριά κάτω από το όριο της φτώχειας υποτίθεται ότι θα λάβουν δωρεάν συνδέσεις ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά μέχρι στιγμής αυτό αποδείχθηκε πιο δύσκολο από ό,τι σχεδιάστηκε.
Το 2010, οι επιδοτήσεις οικιακού ηλεκτρισμού έφτασαν τα 3,14 δισεκατομμύρια ευρώ, ίσο με το 0,4% του ΑΕΠ της χώρας εκείνο το έτος.
Το γεγονός ότι οι επιδοτήσεις δεν έφτασαν στους πραγματικούς δικαιούχους τους αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι η Ινδία συνεχίζει να επιδοτεί πιστά την βιομηχανία ορυκτών καυσίμων.
