Οι διαφορές μεταξύ των εννοιών «Δεξιά» και «Αριστερά» ως κριτήριο αξιολόγησης των θέσεων των πολιτικών και των κομμάτων στην Ελλάδα μοιάζει να χάνει το πολιτικό της νόημα, όπως προκύπτει από έρευνα που διενήργησε η TNS ICAP σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.000 ατόμων, ηλικίας 15-64 ετών.
Πιο συγκεκριμένα, η πλειονότητα των ερωτηθέντων (54%) πιστεύει ότι οι έννοιες «Δεξιά» και «Αριστερά» είναι ξεπερασμένες και δεν μπορεί κανείς να κρίνει πλέον με αυτόν τον τρόπο τις θέσεις των πολιτικών και των κομμάτων.
Αντιθέτως, το 36% δηλώνει ότι οι έννοιες «Δεξιά» και «Αριστερά» παραμένουν έγκυρες για να κατανοήσει κανείς τις θέσεις των πολιτικών και των κομμάτων, ενώ το 10% δεν γνώριζε να απαντήσει.
Μόνο οι ερωτώμενοι με ηλικία μεταξύ 55-64 ετών διαφοροποιούνται σε σχέση με τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες στην ερώτηση σχετικά με τις έννοιες «Δεξιά» και «Αριστερά», καθώς η εν λόγω ηλικιακή ομάδα εμφανίζεται περισσότερο διχασμένη ανάμεσα στις δύο τοποθετήσεις. Πιο συγκεκριμένα, οι ερωτώμενοι της ηλικίας αυτής δηλώνουν κατά 48% ότι οι έννοιες «Δεξιά και Αριστερά» είναι ξεπερασμένες και κατά 44% ότι παραμένουν έγκυρες. Προφανώς, όπως επισημαίνει η ICAP, πρόκειται για μία ειδοποιό διαφορά σε επίπεδο γενιάς και συνθηκών πρώιμης πολιτικοποίησης, για την εξήγηση της οποίας θα πρέπει κανείς να ανατρέξει στην ελληνική πολιτική ιστορία των τελευταίων πενήντα χρόνων.
Οι όροι «Αριστερά και Δεξιά» ως σύμβολα έκφρασης συγκεκριμένων πολιτικών πεποιθήσεων έχουν την ιστορική τους αφετηρία στη Γαλλική Επανάσταση (1789): στη νέα Εθνοσυνέλευση, οι συντηρητικοί ευγενείς και οι κληρικοί καταλάμβαναν τη δεξιά πτέρυγα της αίθουσας, ενώ οι αντιπρόσωποι της επαναστατικής Τρίτης Τάξης, της Τάξης που επεδίωκε την κατάρτιση συντάγματος και τον περιορισμό της Βασιλικής ισχύος, καταλάμβαναν την αριστερή πλευρά της αίθουσας. Έτσι η θέση την οποία καταλάμβανε ένα μέλος εντός της αίθουσας σηματοδοτούσε και την πολιτική του άποψη.
