Σχεδόν 70.000 πτηνά έχουν θανατωθεί στα αεροδρόμια της ευρύτερης περιοχής της Νέας Υόρκης, οκτώ χρόνια αφού η πτήση 1549 της εταιρείας US Airways πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση στον ποταμό Χάντσον, διότι έχασε και τους δύο κινητήρες της μετά από εναέρια σύγκρουση με ένα κοπάδι χήνες.
Ωστόσο, τα περισσότερα πτηνά που σκοτώθηκαν αυτό το διάστημα από τους υπαλλήλους της υπηρεσίας άγριας ζωής κοντά στα αεροδρόμια Κένεντι, ΛαΓκουάρντια και Νιούαρκ ήταν γλάροι, φτάνοντας τα 28.000 νεκρά πτηνά. Ακολούθησαν 16.800 ψαρόνια (μαυροπούλια), 4.500 περιστέρια, 1.830 χήνες καθώς και άλλα είδη.
Τα περισσότερα από τα 70.000 πτηνά θανατώθηκαν με τη χρήση κυνηγετικών όπλων και παγίδων, αλλά υπάρχουν επίσης μη θανάσιμοι τρόποι ελέγχου των πληθυσμών των πουλιών. Σε πολλά αεροδρόμια, συμπεριλαμβανομένων αυτών στη Νέα Υόρκη, οι ιθύνοντες κάνουν χρήση συστημάτων παγίδας και μετεγκατάστασης, τροποποίησης των ενδιαιτημάτων, πυροτεχνημάτων, ακόμη και λέιζερ, ώστε να απομακρύνουν τα πτηνά.
REUTERS/BRENDAN MCDERMID
Πριν από οκτώ χρόνια αφού η πτήση 1549 της εταιρείας US Airways πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση στον ποταμό Χάντσον, διότι έχασε και τους δύο κινητήρες της μετά από εναέρια σύγκρουση με ένα κοπάδι χήνες.
Οι οργανώσεις προστασίας πτηνών πιέζουν επίσης για βελτίωση των συστημάτων ραντάρ ώστε να μετριαστεί η ανάγκη για θανατηφόρα προγράμματα, αλλά οι αξιωματούχοι επισήμως δεν υπολογίζουν τον αριθμό των πτηνών μπροστά στην ανθρώπινη ασφάλεια.
Ωστόσο, παρά τον αριθμό των πτηνών που θανατώθηκε κοντά στα τρία αεροδρόμια της περιοχής, ο μέσος όρος συγκρούσεων πτηνών με αεροπλάνα ανέβηκε από 158 χτυπήματα ανά έτος κατά τα πέντε έτη πριν από το ατύχημα, σε 299 ανά έτος τα έξι επόμενα χρόνια. Αυτό οδήγησε τις φιλοζωικές οργανώσεις να αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα του προγράμματος, αλλά η Υπηρεσία Άγριας Ζωής του λιμενικού σώματος της Νέας Υόρκης το υπερασπίζεται.
