«Αυτό που παρουσιάζεται ως νίκη δεν θα επιλύσει κανένα πρόβλημα. Ο πόλεμος στην Τσετσενία θα συνεχιστεί, όσο κι αν οι Ρώσοι μιλούν για εξομάλυνση. Ο θάνατος του Μασχάντοφ (φωτογραφία) θα ισχυροποιήσει τους εξτρεμιστές. Εφυγε από τη μέση η μοναδική φωνή που ήθελε να διαπραγματευθεί με τη Μόσχα. Θα υπάρξουν πολλά ακόμη Μπεσλάν, θα δείτε», λέει από τη Μόσχα στην «Corriere della Sera» η γαλλίδα δημοσιογράφος Αν Νιβά, μια από τις λίγες δημοσιογράφους που είχε συναντηθεί τρεις φορές με τον τσετσένο ηγέτη Ασλάν Μασχάντοφ http://www.naftemporiki.gr/news/static/05/03/09/1021822.htm .
Σύμφωνα με τη Νιβά, ο Μασχάντοφ δεν ήταν ένας τρομοκράτης, αλλά ένας μαχητής, σκληρός και καθαρός. Γνώριζε καλά τον εχθρό του, αφού είχε υπηρετήσει στο σοβιετικό στρατό. Αλλά τον σεβόταν. «Αν ο Πούτιν θέλει την ειρήνη», είχε πει στη γαλλίδα δημοσιογράφο, «μ' εμένα πρέπει να μιλήσει». Με τη σφαγή στο σχολείο του Μπασλάν δεν είχε καμιά σχέση. Οι φονταμενταλιστές που ευθύνονται για εκείνο το έγκλημα δεν ήθελαν πια να πολεμήσουν με τον Μασχάντοφ, προτιμούν να προσφεύγουν σε τρομοκρατικές πράξεις που κοστίζουν λιγότερο και έχουν μεγαλύτερη απήχηση. Αυτός είναι ο λόγος που τέτοιες πράξεις θα συνεχιστούν.
Οι Ρώσοι που έβγαλαν από τη μέση τον Μασχάντοφ προτιμούν να ξεχνούν ότι ο άνθρωπος αυτός είχε αναδειχθεί πρόεδρος της Τσετσενίας ύστερα από έντιμες και διεθνώς αναγνωρισμένες εκλογές, είχε καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον Μπόρις Γιέλτσιν, και είχε υπογράψει με τον Αλεξάντρ Λέμπεντ τη συμφωνία με την οποία τερματίστηκε ο πρώτος πόλεμος της Τσετσενίας.
Η «απάλειψη» της νομιμότητας του Μασχάντοφ από τη Μόσχα, επισημαίνει η Πολάρ Μπονέτ στην «El Pais», ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκινήσει ο δεύτερος πόλεμος της Τσετσενίας, το φθινόπωρο του 1999. Το Κρεμλίνο κόλλησε στον Μασχάντοφ την ετικέτα του τρομοκράτη, τον επικήρυξε και τον ενέπλεξε σε όλες τις τρομοκρατικές ενέργειες που έχουν συμβεί στη Ρωσία. Εκείνος επέμενε πάντα ότι δεν είχε καμιά σχέση ούτε με τις εκρήξεις στα οικιστικά συγκροτήματα της Μόσχας και του Βόλγκογκραντ, το φθινόπωρο του 1999, ούτε με τη σφαγή στο θέατρο Ντουμπρόβκα τον Οκτώβριο του 2002, την ανατίναξη δύο αεροπλάνων εν πτήσει ή το μακελειό στο Μπεσλάν.
Την ευθύνη για τις πράξεις αυτές έχει αναλάβει ο Σαμίλ Μπασάγιεφ, στα χέρια του οποίου περνά τώρα ουσιαστικά ο έλεγχος των τσετσένων αυτονομιστών. Οι τελευταίοι υποστηρίζονται και από ισλαμιστές που έχουν έλθει από το εξωτερικό. Ο θάνατος του Μασχάντοφ δεν λύνει έτσι κανένα από τα προβλήματα που έχουν οι Ρώσοι στον Καύκασο, όπου η ένταση έχει επεκταθεί στην Ινγκουσετία, στο Νταγκεστάν και στη Βόρεια Οσετία.
Πηγές: Corriere della Sera, El Pais, ΑΠΕ
Υ.Γ. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2004 ο Αχμεντ Ζακάγιεφ, εκπρόσωπος του Μασχάντοφ, στον οποίο έχει χορηγηθεί πολιτικό άσυλο από τη Βρετανία από το 2003, απηύθυνε πρόταση στη Δύση να αναλάβει ρόλο μεσολαβητή προκειμένου να επιτευχθεί μια πολιτική διευθέτηση μεταξύ της Ρωσίας και των Τσετσένων αυτονομιστών.
«Μετά απ' όλα όσα συνέβησαν, φοβάμαι ότι δε μπορεί να βρεθεί μια λύση για την Τσετσενία, χωρίς τη συμμετοχή της διεθνούς κοινότητας», πρόσθεσε ο κ. Ζακάγιεφ.
Ο Ασλάν Μασχάντοφ, που εξελέγη πρόεδρος στην Τσετσενία το 1997, είναι έτοιμος να μετάσχει «σε διαπραγματεύσεις για την ειρήνη υπό την αιγίδα διεθνών μεσολαβητών», τόνισε ο κ. Ζακάγιεφ και συμπλήρωσε: «Η τσετσενική κυβέρνηση που είναι δημοκρατικά εκλεγμένη, δεν μπορεί παρά να εκφράζει την τρομερή της λύπη για την τρομοκρατική ενέργεια στο σχολείο του Μπεσλάν».
