Στη Γεωργία ήταν η «επανάσταση των ρόδων», στην «Ουκρανία» η «πορτοκαλί επανάσταση». Στο Κιργιστάν ακόμη δεν έχει κάποιο λουλούδι ή χρώμα δανείσει το όνομά του στην ανατροπή του προέδρου Ασκάρ Ακάγεφ -προσωπικός φίλος του ρώσου προέδρου Πούτιν- που είχε υποσχεθεί να μετατρέψει τη χώρα σε «Ελβετία της Κεντρικής Ασίας». Παρά τις διακηρύξεις, το Κιργιστάν παραμένει φτωχό και οι αγρότες του στερούνται ακόμη και του αναγκαίου νερού.

Κοινό σημείο των εξεγέρσεων ήταν η επιθυμία εκδίωξης διεφθαρμένων ομάδων, που σε γενικές γραμμές, υποστηρίζονταν από τη Μόσχα.

Αλλά, στις άλλες δύο πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, όπου η αντιπολίτευση ανέτρεψε τις κυβερνήσεις μετά από μαζικές διαδηλώσεις, υπήρχε ενιαίο μέτωπο των αντικυβερνητικών πολιτικών δυνάμεων. Στο Κιργιστάν, πολλά στελέχη της σημερινής αντιπολίτευσης ήταν στο παρελθόν σύμμαχοι του Ακάγεφ -που παρέμεινε 14 χρόνια στην εξουσία- και στη συνέχεια στράφηκαν εναντίον του, παρακινούμενοι από προσωπικούς λόγους.

Ο Φέλιξ Κουλόφ, εις εκ των ηγετών της αντιπολίτευσης, ο οποίος ήταν στη φυλακή μέχρι την περασμένη Πέμπτη κατηγορούμενος για διαφθορά, δήλωσε ότι δεν προτίθεται να διεκδικήσει την προεδρία με αντίπαλο τον εκτελώντα σήμερα χρέη προέδρου, Κουρμανμπέκ Μπακίεφ, ο οποίος ηγήθηκε των μαζικών διαδηλώσεων.

«Ανησυχώ τόσο, που προκειμένου να αποτρέψουμε να συμβεί οτιδήποτε κακό, θα ήταν καλύτερο να μην είμαι υποψήφιος. Το κύριο θέμα είναι η ασφάλεια και η σταθερότητα», ανέφερε σε συνέντευξή του στη δημόσια τηλεόραση του Κιργιστάν.

Η αναταραχή αυτή, γράφουν οι «Financial Times», θέτει το ερώτημα κατά πόσον η ίδια τύχη περιμένει και άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της κεντρικής Ασίας, μιας περιοχής που έχει στρατηγική σημασία ως προμηθευτής ενέργειας (πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, που αποτελεί «μήλον της έριδος» μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον και ως μείζον κέντρο λαθρεμπορίου ναρκωτικών.

Η εξέγερση στο Κιργιστάν προκαλεί ανησυχία και στις γειτονικές χώρες, το Καζακστάν, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν. Δεν είναι τυχαίο ότι και οι τρεις χώρες ενίσχυσαν τα σύνορά τους.

Η αφορμή για πιθανή αναταραχή στο μέλλον θα είναι οι εκλογές. Η επόμενη αναμέτρηση θα είναι οι βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου στο Αζερμπαϊτζάν, ενώ θα ακολουθήσουν προεδρικές εκλογές το 2006 στο Καζακστάν και στο Τατζικιστάν, και το 2007 στο Ουζμπεκιστάν. Καταλυτικό ρόλο μπορεί να παίξει σε όλες αυτές τις αναμετρήσεις η κριτική στον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ).

Αλλά και πάλι, πολλά εξαρτώνται από τα αποτελέσματα της εξέγερσης στο Κιργιστάν. Αν δηλαδή, το πείραμα αλλαγών στην κατεύθυνση της δημοκρατίας, πετύχει για τρίτη φορά.