Η Αρκτική έχει χάσει σχεδόν το 95% της κάλυψης παλαιότερου πάγου της από το 1984, σύμφωνα με τη NASA.
Ο πάγος στην Αρκτική μεγαλώνει και συρρικνώνεται κατά τη διάρκεια του έτους, και αποτελείται από εποχιακό και μακροχρόνιο πάγο πολλών ετών. Ο «αιώνιος» θαλάσσιος πάγος που έχει δημιουργηθεί με την πάροδο των ετών τείνει να είναι πιο παχύς και λιγότερο ευάλωτος στη θερινή τήξη από ό,τι ο νεότερος εποχιακός πάγος.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες στη NASA, η περιοχή της Αρκτικής που καλύπτεται από πάγους θάλασσας τουλάχιστον τεσσάρων ετών μειώθηκε από 1,86 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα τον Σεπτέμβριο του 1984, σε 110.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα το Σεπτέμβριο το 2016.
Οι πάγοι της Αρκτικής θάλασσας φτάνουν την ελάχιστη τιμή τους κάθε Σεπτέμβριο. Τα επίπεδα πάγων της Αρκτικής το Σεπτέμβριο μειώνονται τώρα σε ποσοστό 13,3% ανά δεκαετία, σε σχέση με το μέσο όρο 1981-2010.
Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες στην Αρκτική επηρεάζουν το μόνιμο στρώμα πάγου και χιονιού, καθώς και την ποσότητα των θαλάσσιων πάγων, που φέτος ήταν στα δεύτερα χαμηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί.
Ενδεικτικά, ο κανονικός ετήσιος μέσος όρος στο Σβάλμπαρντ, μιας ομάδας νησιών στο μέσο μεταξύ του Βόρειου Πόλου και της ηπειρωτικής Νορβηγίας, είναι -6,7 βαθμοί Κελσίου, και η θερμότερη χρονιά μέχρι τώρα ήταν το 2006, όταν η μέση θερμοκρασία στο Σβάλμπαρντ ήταν -1,8 βαθμοί. Τώρα, κάθε ένας από τους τελευταίους 73 μήνες ήταν θερμότερος από το μέσο όρο, και το φετινό έτος είχε μέσο όρο θερμοκρασίας σχεδόν μηδέν βαθμούς Κελσίου.
