Σχέδιο νόμου που θα νομιμοποιήσει την ευθανασία σε άτομα που νιώθουν ότι έχουν «ολοκληρώσει τη ζωή τους» αλλά δεν βρίσκονται απαραίτητα στο τελευταίο στάδιο κάποιας θανατηφόρου ασθένειας, προωθεί η ολλανδική κυβέρνηση.

Η Ολλανδία είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε την ευθανασία (το 2002), αλλά μόνο για τις περιπτώσεις ασθενών που υπέφεραν από αφόρητους πόνους χωρίς καμία προοπτική θεραπείας.

Σε επιστολή τους στο κοινοβούλιο, οι υπουργοί Υγείας και Δικαιοσύνης ανέφεραν ότι τα άτομα που «έχουν μια σταθμισμένη γνώμη ότι η ζωή τους έχει ολοκληρωθεί θα πρέπει, υπό αυστηρά και προσεκτικά κριτήρια, να πάρουν την άδεια να τελειώσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια».

Η πολιτική της ευθανασίας στηρίζεται από μεγάλο μέρος της ολλανδικής κοινωνίας και οι περιπτώσεις εφαρμογής της αυξάνονται κάθε χρόνο. Το 2015 υπήρξαν στην Ολλανδία 5.516 θάνατοι με ευθανασία, ποσοστό που αποτελεί το 3,9% όλων των θανάτων στη χώρα.

Οι επικριτές της πρότασης δηλώνουν ότι η πρακτική της ευθανασίας έχει ήδη εξαπλωθεί πέρα από τα όρια για τα οποία είχε σχεδιαστεί αρχικά, και ότι η φράση «αφόρητος πόνος (ή βάσανο)» έχει εφαρμοστεί όχι μόνο σε περιπτώσεις ατόμων σε τελικά στάδια ασθενειών, αλλά και σε άτομα με ψυχικές νόσους ή άνοια.

Η υπουργός Υγείας Έντιθ Σίπερς έγραψε στην επιστολή ότι «επειδή η επιθυμία για μια προσωπική επιλογή τερματισμού ζωής συναντάται κυρίως στους ηλικιωμένους, το νέο σύστημα θα περιοριστεί σε αυτούς». Η υπουργός δεν έδωσε το κατώτερο όριο ηλικίας.

Η κυβέρνηση προσδοκά να έχει το σχέδιο νόμου έτοιμο μέχρι το τέλος του 2017, μετά από διαβουλεύσεις με γιατρούς και άλλους ειδικούς.