Ο αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, που αγάπησε την πατρίδα και τον άνθρωπο, πολέμησε, αγωνίστηκε, πίστεψε, σακατεύτηκε, αηδίασε και θύμωσε, ο Ιωάννης Μακρυγιάννης, 150 χρόνια μετά τον θάνατό του, «ζωντανεύει» ξανά μέσα από την παράσταση «Τα απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη».

Η παράσταση, την οποία σκηνοθετεί και ερμηνεύει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Σαράντος και παρουσιάστηκε με επιτυχία στην Αθήνα, την Πάτρα, αλλά και στη γενέτειρα του Ιωάννη Μακρυγιάννη, το Κροκύλειο Φωκίδος, ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη, για να παρουσιαστεί στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών, από τις 14 έως τις 16 Οκτωβρίου.

Με τα ελάχιστα κολλυβογράμματα που ξέρει

Στρατιωτικός και πολιτικό πρόσωπο μετά τη δημιουργία του ελεύθερου ελληνικού κράτους, αλλά και αυτοδίδακτος συγγραφέας απομνημονευμάτων, ο Μακρυγιάννης - με τα ελάχιστα κολλυβογράμματα που ήξερε και το απελέκητο γράψιμο - ένιωσε επιτακτική την ανάγκη να μεταδώσει το ζωντανό  κομμάτι της ιστορίας στις επόμενες γενιές. Δείγμα της δημώδους γλώσσας στη νεοελληνική γραμματεία, τα «Απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη» είναι η συγκλονιστική αλήθεια της ζωής του ίδιου του ήρωα, που θέλησε να ιστορήσει πάνω στο χαρτί.

Καταπέλτης ο λόγος του για τη σύγχρονη διανοουμενίστικη «ελίτ» που, ανερυθρίαστα, βαφτίζει «παρωχημένες εμμονές» τα όσια και τα ιερά του. Που, μεθυσμένη από τα υποσχόμενα κέρδη του εθνικού ξεπουλήματος, απαξιώνει την αγάπη και την αγωνία του σημερινού Έλληνα για το τι θα απογίνουν όλα αυτά, που «γι’ αυτά πολεμήσαμε». Καταπέλτης και για την αδικία που βλέπει να γίνεται από το νέο κράτος της βαυαροκρατούμενης πλέον Ελλάδας σε όλους τους παλιούς ήρωες, τους επιζήσαντες του Αγώνα, μαζί και στον ίδιο. Η αλήθεια του Μακρυγιάννη είναι επικίνδυνη. «Εγώ την αλήθεια θα την ειπώ γυμνή», έλεγε ο αγράμματος γιος βοσκών από τη Ρούμελη, ο ήρωας του σπαθιού και της πένας, που έδωσε συγκλονιστικό μάθημα ιστορίας με την «απελέκητη γραφή» του.

Μόνο παράσημο: μια καταδίκη εις θάνατον

Από την ώρα της πολυτάραχης γέννας του έως το τέλος της ζωής του, δεν έπαψε να αγωνίζεται να ζήσει στη φτωχή γωνιά της πατρίδας, που του έτυχε να γεννηθεί. Κι όμως, αυτή τη γωνιά  κι αυτή την πατρίδα θα την αγαπήσει βαθιά. Και θα τάξει σκοπό της ζωής του να την ελευθερώσει. Με ενθουσιασμό στην αρχή, με πείσμα, θυμό και πόνο ψυχής στη συνέχεια, καθώς έβλεπε συντρόφους του να παρασύρονται στην άλογη βιαιότητα, στην αρπαγή και το πλιάτσικο. Με οργή, κατόπιν, απέναντι στους νέους κατακτητές, τους Βαυαρούς, που ήρθαν απρόσκλητοι κυβερνήτες του πολύπαθου ελληνικού κράτους. Με μένος απέναντι στους δουλοπρεπείς Έλληνες, που ξεπουλάνε όσα κέρδισαν πριν λίγο με αίμα οι παλιοί αγωνιστές. Με πίκρα, τέλος, ζώντας την άκρα αχαριστία, καθώς τα μόνα παράσημα που θα του απονείμει η αγαπημένη του πατρίδα θα είναι μια καταδίκη «εις θάνατον» και μερικές αγιάτρευτες πληγές, που θα τον στείλουν σιγά σιγά στον τάφο, στα 67 του χρόνια.

Σκηνοθεσία - διασκευή - ερμηνεία - φωτισμοί: Θανάσης Σαράντος, σκηνικά: Σουρμελίδης Σάββας, μουσικός: Βαρβέρης Γιάννης (πολίτικη λύρα, ούτι, σάζι, μπουζούκι, γιαλί ταμπούρ), επεξεργασία video με τις εικόνες μαχών του Παναγιώτη Ζωγράφου: Γιώργος Φουκαράκης, φωτογραφίες: Ορφέας Εμιρζάς, οργάνωση παραγωγής: Ηθικόν Ακμαιότατον.

Πληροφορίες

Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών: Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη - Θεσσαλονίκη, τηλ. πληροφοριών και κρατήσεων: 2315 200200. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή 14 και Σάββατο 15 Οκτωβρίου: 21:00, Κυριακή 16 Οκτωβρίου: 19:00. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 13 ευρώ, φοιτητές - προπώληση: 10 ευρώ, μαθητές - άτομα άνω των 65 - άνεργοι: 8 ευρώ.

naftemporiki.gr