Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]

Με έναν τίτλο που κλείνει το μάτι στην εποχή μας, την εποχή της συνεχούς απροσδιοριστίας, η χορογράφος Μαριέλα Νέστορα παρουσιάζει, με την ομάδα YELP, το έργο «Αυτό είναι, όχι άλλο, μόνο αυτό», στην Πειραιώς 260, στις 8 και 9 Ιουλίου, στις 9 το βράδυ, και μας μιλά για την παράσταση.

Ποιοι είναι οι κεντρικοί άξονες της χορευτικής έρευνας της ομάδας YELP;

Εδώ και χρόνια, η ομάδα YELP διανύει μια πορεία με κεντρικό άξονα την έρευνα στον χορό. Επεξεργάζεται την κίνηση, τη δομή, τη σχέση με τον θεατή, τη σχέση με την εικόνα και τη φιλοσοφία.  Συγκεκριμένα, σε αυτό το πρότζεκτ, ακολουθήσαμε το νήμα από περιοχές που ανοίχτηκαν σε προηγούμενα έργα, όπως το “Das (ist) ein…” (Φεστιβάλ Αθηνών) και το “Α - Μ Ι” ( Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας). Οι κεντρικοί άξονες της έρευνας μας είναι ο χρόνος, η συν(ύπαρξη), η σκέψη, η γλώσσα. Επίσης, πειραματιζόμαστε με διαφορετικές μορφές παρουσίας και συνειδησιακής κατάστασης στη σκηνή.

Κάθε έργο είναι μια διαδικασία μελέτης - ανάλογα με τη θεματολογία - κινητικής ή χορογραφικής γλώσσας. Τι μπορεί να είναι χορός; Πώς μπορεί ο χορός και το σώμα να γίνουν, να “είναι” σκέψη και έννοια, εκτός από εικόνα, ενέργεια, σχέση, συναίσθημα; Πού βρίσκεται και σε ποια συνθήκη θέασης είναι το κοινό;

Οι χορευτές καλούνται να αναπτύξουν μια τεχνική οξυμένης συνειδητότητας, η οποία τούς επιτρέπει να ανοίξουν το φάσμα της δημιουργικότητάς τους, κατά πλάτος, σε σχέση με τα άλλα ερεθίσματα, και, σε βάθος, σε συναισθηματικό και προσωπικό επίπεδο. Δουλεύουμε με την τεχνική του αυτοσχεδιασμού, εστιάζοντας στις αισθήσεις: την αφή, την όραση, την ακοή, αλλά και εξαντλώντας ολόκληρο το σώμα: την κίνηση, τη σκέψη, τις αισθήσεις, την ακινησία, τη φωνή, το βλέμμα.

Σε τι παραπέμπει ο τίτλος «Αυτό είναι, όχι άλλο, μόνο αυτό»;

Ο τίτλος - και η απόλυτη σιγουριά του - αντηχεί σαν αστείο στην εποχή της αβεβαιότητας που διανύουμε. Τον επέλεξα όχι τόσο ως κριτικό κοινωνικό σχόλιο, αλλά επειδή, σε ένα άλλο πεδίο, μας υπενθυμίζει με χιούμορ την προσπάθειά μας να ορίσουμε και κατανοήσουμε την πολυδιάστατη ύπαρξή μας και τη σχέση μας με τον χρόνο και τον κόσμο.

Το έργο συμβαίνει σε έναν τόπο, στον οποίο υπάρχουν καθημερινά αντικείμενα, όπως γλάστρες, μπαλαντέζες και άλλα -τα οποία λειτουργούν κυρίως εννοιακά, παρά σκηνογραφικά-, αλλά όχι στον ίδιο χρόνο. Ο συνεχής κατακερματισμός της ροής του χρόνου σε στιγμές δημιουργεί καθαρά διαφορετικές χρονικότητες, όπως και αναθεωρεί το παρόν, τον συγχρονισμό και το κενό. Κείμενα, όπως ένα δοκίμιο για τον χρόνο και ερωτήματα που αφορούν στη χορογραφική πράξη, συνδιαλέγονται με την κίνηση. Η μουσική χρησιμοποιείται σποραδικά, ενώ ηχητικά τοπία παράγονται εξίσου και από τη χρήση σκηνικών αντικειμένων.

Το έργο διατυπώνει μια ευχή: αυτή της ολοκλήρωσης του ανθρώπου μέσα στον κόσμο, μέσα στον χρόνο, ως μέρος της φύσης. Και πάνω σε αυτή την ευχή, η ενδυματολόγος και σκηνογράφος Μαρία Παπαδοπούλου δημιούργησε έναν τόπο, στον οποίο αναφερόμαστε ως “υπαρξιακό” κήπο.

Σε ποια εμπειρία καλούνται να εισέλθουν οι θεατές;

Στο έργο, δημιουργούμε ένα πλέγμα, που δονείται από κινήσεις, δράσεις, χειρονομίες, λέξεις, ήχους, εικόνες, αντικείμενα, τα οποία συμβαίνουν ταυτόχρονα. Ο κάθε θεατής εστιάζει, την κάθε στιγμή, σε διαφορετικά γεγονότα. Έτσι, ο καθένας - μέσα από τη δική του οπτική και τους δικούς του συνειρμούς, οι οποίοι απελευθερώνονται ανάμεσα στα υλικά - δημιουργεί ένα δικό του έργο.

Το έργο λειτουργεί πέρα από την περιγραφή ή την αναπαράσταση. Η δουλειά που κάναμε για την ενορχήστρωση όλων των υλικών, έχει την πρόθεση να ανοίξουν οι χώροι ανάμεσα στα πράγματα. Εκεί, όπου μπορεί να δημιουργηθεί το έργο που δεν υπάρχει ή δεν είναι μόνο αυτό που βλέπεις.

Η πρόθεσή μας είναι να γίνει ο θεατής συμμέτοχος όχι μέσω της διάδρασης ή της θέσης του στον χώρο, όπως με άλλα έργα της YELP danceco. Εδώ, η πρόσκληση για τη μετατόπιση του θεατή είναι νοητή. Το έργο προσκαλεί τον θεατή να εγκαταλείψει την οικεία λειτουργία της κατανόησης ή παθητικής παρατήρησης του έργου και προσφέρει τον χώρο στον θεατή να βιώσει, να σκεφτεί και να δημιουργήσει ένα δικό του έργο.

Χορογραφία: Μαριέλα Νέστορα, μουσική: Bernier Messier, Sibelius, Andy Cowton, ilios, κοστούμια - σκηνικά: Μαρία Παπαδοπούλου, φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος, βίντεο: Χριστίνα Κατσάρη, τεχνικός σύμβουλος βίντεο: Λουΐζος Ασλανίδης. Η ομάδα ευχαριστεί το Κέντρο Χορού Ντάνκαν για την υποστήριξη στην έρευνα και εξέλιξη του έργου. Περφόρμερ: Ιωάννα Αποστόλου, Νικολέτα Καρμίρη, Βιτόρια Κωτσάλου, Μπετίνα Παναγιωτάρα, Χριστίνα Κατσάρη.

Πειραιώς 260 (Χώρος Ε): Πειραιώς 260 - Ταύρος, τηλ.: 210 9282900. Διάρκεια παράστασης: 50 λεπτά. Στις 8 Ιουλίου, μετά την παράσταση, θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 15 ευρώ, φοιτητικό - άνεργοι - ΑΜΕΑ: 5 ευρώ.