Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]

Η σφοδρή σύγκρουση των πιο δημοφιλών σούπερ ηρώων, η δράση των μελών μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, η μεταθανάτια καταδίωξη ενός θρύλου, η συγκλονιστική ιστορία ενός σκλάβου, ένα μοναδικό ντοκουμέντο της ταραγμένης εποχής μας και η επαναληπτική αρχιτεκτονική της ζωής ξετυλίγονται στις κινηματογραφικές επιλογές αυτής της εβδομάδας.

Ο σκηνοθέτης των «300», Ζακ Σνάιντερ, επιστρέφει με την κινηματογραφική συνάντηση των πιο δημοφιλών υπερηρώων στην ιστορία των κόμικς, του Μπάτμαν και του Σούπερμαν, αναθέτοντας την ενσάρκωσή τους στον - βραβευμένο με Όσκαρ - Μπεν Άφλεκ και στον Χένρι Καβίλ, αντίστοιχα. Το καστ συμπληρώνουν οι - επίσης βραβευμένοι με Όσκαρ - Τζέρεμι Άιρονς και Χόλι Χάντερ, οι - υποψήφιοι για Όσκαρ - Λόρενς Φίσμπερν, Νταϊάν Λέιν, Τζέσι Άιζενμπεργκ και Έιμι Άνταμς και οι Γκαλ Γκαντό και Τζέισον Μομόα. Στην τρισδιάστατη ταινία δράσης, ο πανίσχυρος τιμωρός του Γκόθαμ Σίτι, φοβούμενος ότι, αν αφήσει ανεξέλεγκτο τον - θεϊκών δυνάμεων - σύγχρονο σωτήρα της Μετρόπολις, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές, αποφασίζει να τον αντιμετωπίσει. Με τους δυο τους σε πόλεμο, μια νέα απειλή κάνει την εμφάνισή της, θέτοντας την ανθρωπότητα σε τεράστιο κίνδυνο.

Έχοντας αποσπάσει το βραβείο Goya καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου, τα δράμα του Ισπανού σεναριογράφου και σκηνοθέτη Φερνάντο Λεόν Ντε Αρανόα, με τους - βραβευμένους με Όσκαρ - Μπενίτσιο Ντελ Τόρο και Τιμ Ρόμπινς και τους Όλγα Κιριλένκο και Μελανί Τιερί, μας μεταφέρει κάπου στα Βαλκάνια, το 1995. Εκεί, παρακολουθούμε το δύσκολο έργο, που επιτελούν δύο μέλη μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, αλλά και τον έλεγχο που υφίστανται από μία διοικητική υπάλληλο, η οποία έχει ερωτικό παρελθόν με τον έναν εκ των δύο, πράγμα που περιπλέκει την κατάσταση.

«Η πραγματική ιστορία για το εξαφανισμένο σώμα της Εβίτα Περόν δεν έχει ειπωθεί ποτέ σε ταινία. Και είναι μια από τις πιο απίστευτες ιστορίες, ιδανική για τον κινηματογράφο» λέει ο Πάμπλο Αγουέρο, εξηγώντας τους λόγους που τον ώθησαν στη δημιουργία αυτού του βιογραφικού δράματος. Με τους Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, Ντενίς Λαβάν, Ιμανόλ Αρίας και Σαμπρίνα Μάτσι, η ταινία ξεκινά από την ημέρα που πέθανε η Εβίτα και τελειώνει τη βραδιά που θάφτηκε, 25 χρόνια μετά. Στην Αργεντινή του 1952, ο θάνατος και η ταρίχευσή της, εκτόξευσαν τον μύθο της. Καθώς τα πραξικοπήματα διαδέχονταν το ένα το άλλο, ο στρατός, σε μια προσπάθεια να σβήσει τον θρύλο της από τη μνήμη του κόσμου, έκλεψε και έκρυψε το σώμα της, απαγόρευσε την αναφορά του ονόματός της και, για πολλά χρόνια, επέβαλε την τρομοκρατία σε όλη τη χώρα, βασάνισε και εξόντωσε χιλιάδες ανθρώπους και έμεινε στην ιστορία σαν μια από τις πιο αιμοσταγείς δικτατορίες του 20ού αιώνα.

«Αγαπώ την ιδέα της Εβίτα ως παραβολή για μια δημόσια κραυγή, όπου κανείς δεν μπορεί να σιωπήσει. Αυτή η γυναίκα, αν και δεν είναι πλέον ανάμεσά μας, ζει στα ιδανικά των χιλιάδων οπαδών της, οι οποίοι την έχουν ονομάσει “μητέρα της επανάστασης”. Είναι ένα αγκάθι στα πλευρά των στρατιωτικών και των φιλελευθέρων. Είναι ο φοίνικας, που πάντα επιστρέφει, για να μας υπενθυμίσει ότι, εφόσον δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη, δεν θα υπάρξει ειρήνη» τονίζει ο σκηνοθέτης.

Μιλώντας για τη δύναμη της φιλίας και την ιδιαίτερη φύση της σόουμπιζ, αλλά και για την προκατάληψη και τις διακρίσεις, το γαλλικό βιογραφικό δράμα του Ροσντί Ζεμ αφηγείται την απίστευτη ιστορία του Μεσιέ Σοκολά, του πρώτου μαύρου αρτίστα που έγινε διάσημος στη Γαλλία και ενέπνευσε καλλιτέχνες, όπως ο Τουλούζ Λοτρέκ και οι αδελφοί Λιμιέρ, που τον χρησιμοποίησαν στις πρώτες τους ταινίες. Με τους Ομάρ Σι, Τζέιμς Τιερί, Κλοτίλντ Εσμέ, Ολιβιέ Γκουρμέ, Φρεντερίκ Πιερό, Νοεμί Λοβσκί και Αλίς ντε Λενκεσένγκ, η ταινία αποτυπώνει τη ζωή του Ραφαέλ Παντίγια, ο οποίος γεννήθηκε σκλάβος στην Κούβα, την δεκαετία του 1860, και πουλήθηκε ως υπηρέτης σε έναν Πορτογάλο έμπορο. Στα 16 του, δραπέτευσε και βρέθηκε στο Μπιλμπάο της Ισπανίας, συμμετέχοντας σε σόου των καμπαρέ, όπου επεδείκνυε την εντυπωσιακή σωματική του δύναμη. Η γνωριμία του με έναν κλόουν τού άλλαξε τη ζωή.

CARLO RAMERINO

Αποτελώντας ένα μοναδικό ντοκουμέντο της ταραγμένης εποχής μας, το ντοκιμαντέρ του Απόστολου Καρακάση ξετυλίγει το νήμα ενός περιπετειώδους εγχειρήματος, που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Η ιστορία ξεκίνησε, όταν το εργοστάσιο κατασκευής υλικών οικοδομής της ΒΙΟ.ΜΕ., στη Θεσσαλονίκη, έκλεισε το 2012, και ορισμένοι από τους εργάτες του αποφάσισαν να το καταλάβουν και να το λειτουργήσουν μόνοι τους με τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας. Το εγχείρημά τους ενέπνευσε ακτιβιστές σε όλο τον κόσμο, ενώ η πρώην διευθύντρια του εργοστασίου έκπληκτη παρακολουθούσε την οικογενειακή επιχείρηση να μετατρέπεται σε σύμβολο αντίστασης και αλληλεγγύης, σε μια ουτοπία ισότητας. Όμως, για τους εργάτες, η αυτοδιαχείριση εξελίχθηκε σε μια περιπέτεια επιβίωσης γεμάτη συγκρούσεις, με αποτέλεσμα να συνειδητοποιήσουν ότι, για να τα καταφέρουν, θα πρέπει να αλλάξουν πρώτα οι ίδιοι.

Μπαίνει στη ζωή σου, μαθαίνει λεπτομέρειες από το παρελθόν σου, από το σώμα σου, από τις καθημερινές σου συνήθειες. Η ζωή, χωρίς αυτήν την ελεητική παρουσία, δεν έχει πια νόημα. Και, ξαφνικά, φεύγει, και όλα χάνονται. Βιώνεις το πένθος. Και μετά, όλα ξαναρχίζουν. Και η επανάληψη αυτή σε μαθαίνει να αγνοείς την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική μιας ζωής με νόημα, στο δράμα του Νίκου Κορνήλιου, με τους Αρτέμιδα  Ιωάννου, Μελίσσα Κωτσάκη, Θοδωρή Ματινόπουλο και Γιώργο Μπακαλό.