Πριν από δέκα χρόνια, μια ομάδα βρετανών επιστημόνων ανακοίνωσε το αδιανόητο.
Αποδεικνύοντας ότι ο άνθρωπος μπορεί να φέρει στη ζωή ένα θηλαστικό με τη μεταφορά του πυρήνα ενός κυττάρου σε ένα ωάριο από το οποίο έχει αφαιρεθεί ο δικός του πυρήνας, οι δημιουργοί της Ντόλι αναίρεσαν ένα δόγμα της βιολογίας και προχώρησαν στην αναπαραγωγή θηλαστικών χωρίς να προηγηθεί σεξουαλική πράξη.
Με την κίνηση αυτή, άνοιξαν ένα νέο κεφάλαιο στον προβληματισμό για την βιοηθική και για τα όρια που πρέπει να τεθούν στις νέες εξουσίες των επιστημόνων.
Δέκα χρόνια αργότερα, σημειώνει η εφημερίδα «Le Monde», κορεάτες βιολόγοι πέρασαν σε ένα νέο στάδιο, ανακοινώνοντας την κλωνοποίηση ενός σκύλου, του Σνάπι.
Ανάμεσα στην Ντόλι και τον Σνάπι, πολλές ομάδες κτηνιάτρων και ειδικών της αναπαραγωγής κατάφεραν να κλωνοποιήσουν ποντίκια, βοοειδή, λαγούς, γουρούνια, άλογα και γάτες. Αυτό το αγρόκτημα μιας νέας κατηγορίας ζώων δεν περιμένει πια παρά την επανεμφάνιση εξαφανισμένων προγόνων, χάρις στην ίδια τεχνική.
Και με τον άνθρωπο τι γίνεται; Στη Νότια Κορέα, η ομάδα του καθηγητή Βου Σουκ-χουανγκ ανέπτυξε μία μέθοδο που επιτρέπει, με μεγάλη αποτελεσματικότητα, τη δημιουργία κλωνοποιημένων ανθρωπίνων εμβρύων. Η μέθοδος αυτή ανοίγει σημαντικές προοπτικές στη θεραπεία ασθενειών που είναι σήμερα ανίατες.
Η πρώτη παρατήρηση που μπορεί να κάνει κανείς είναι ότι, παρά τα όσα έχουν κατά καιρούς αναγγελθεί, δεν έχει δει το φως κανένα κλωνοποιημένο ανθρώπινο ον. Η διεθνής κοινότητα δεν έχει όμως καταφέρει και να φτάσει σε συμφωνία για την ποινικοποίηση της ανθρώπινης κλωνοποίησης για αναπαραγωγικούς σκοπούς.
Τα Ηνωμένα Εθνη δεν φαίνεται να αποτελούν το χώρο όπου μπορούν να τεθούν σε ισχύ κάποια αποτελεσματικά νομικά εργαλεία. Η Βρετανία και η Νότια Κορέα έχουν ήδη επιτρέψει στους βιολόγους τους να κάνουν πειράματα που αλλού τιμωρούνται με πρόστιμα ή φυλάκιση. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, πολλοί διάσημοι βιολόγοι πιέζουν την κυβέρνηση να τροποποιήσει το ταχύτερο τη νομοθεσία ώστε να επιτραπεί η θεραπευτική κλωνοποίηση.
Είναι αλήθεια πάντως ότι η κλωνοποίηση των θηλαστικών παρουσιάζει ακόμη μεγάλα προβλήματα. Το κυριότερο απ' αυτά είναι ο μεγάλος αριθμός των προσπαθειών που πρέπει να γίνουν για να γεννηθεί ένα ζώο που θα παραμείνει στη ζωή. «Το μόνο που έχουμε πετύχει είναι να αυξήσουμε τις πιθανότητες επιτυχίας στα βοοειδή από το 1,5% στο 5% με 10%», δηλώνει ο γάλλος βιολόγος Ζαν-Πολ Ρενάρ.
Στους μήνες που ακολούθησαν τη γέννηση της Ντόλι, όλοι έσπευδαν να αναγγείλουν την επικείμενη παραγωγή όλων των ειδών των θηλαστικών. Σήμερα, υπάρχει μεγαλύτερη επιφύλαξη.
Με άλλα λόγια, οι βιολόγοι αρχίζουν να διακρίνουν στην κλωνοποίηση ένα νέο και ισχυρό εργαλείο στην υπηρεσία της επιστημονικής έρευνας. «Χαρακτηριστικό παράδειγμα», λέει ο γάλλος καθηγητής, «είναι το επίτευγμα των νοτιοκορεατών επιστημόνων να κλωνοποιήσουν σκύλο. Είμαστε ακόμη μακρυά, πολύ μακρυά, από την απόκτηση κλωνοποιημένων σκύλων κατά παραγγελία. Αυτή η πρώτη επιτυχία, όμως, δίνει πολλές πληροφορίες για τον τρόπο που εμπλέκονται τα κύτταρα στην αναπαραγωγή των θηλαστικών».
Πηγή: Le Monde, ΑΠΕ
