Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Σκηνή πρώτη από έναν παμπάλαιο (καθόλου) υπέροχο κόσμο. Ευρωβουλευτής της AfD κατήγγειλε δημοσιογράφο ότι ήθελε να εργαστεί ως σύμβουλος του κόμματος με μισθό 4.000 ευρώ μηνιαίως, αλλά παράλληλα να κρατήσει και τη δουλειά του στη «Welt», η οποία του είχε αναθέσει το ρεπορτάζ για την AfD.
Ο πολιτικός ισχυρίζεται ότι υπό αυτούς τους όρους η ηγεσία του κόμματος (που έχει προτείνει να πυροβολούνται οι πρόσφυγες, ώστε να μην παραβιάζουν τα σύνορα) απέρριψε τις συμβουλευτικές υπηρεσίες του εν λόγω, ο οποίος κατόπιν αυτού άρχισε να επιτίθεται, μέσω της εφημερίδας, στην πρόεδρο του κόμματος.
Αλήθεια, ψέματα, θα σας γελάσω. Πάντως, στην εφημερίδα δεν γέλασαν καθόλου με τις κατηγορίες για παράλληλη απασχόληση και ο ρεπόρτερ, ύστερα από πολυήμερες ζυμώσεις και διαψεύσεις αποχώρησε από τον «Κόσμο» (Welt).
Σκηνή δεύτερη από τον κόσμο της μυθοπλασίας, ένα εγχειρίδιο κακής δημοσιογραφίας. «Μη χρησιμοποιείτε τη λέξη εκβιασμός. Εμείς θα δημοσιεύουμε ειδήσεις, όπως λέει η New York Times, “all the news that’s fit to print”...»
«... και ίσως κάτι παραπάνω...»
«Βλέπω ότι με καταλαβαίνετε. Αν μετά ο κομεντατόρε χρησιμοποιήσει τα τεύχη μηδέν μας για να τρομάξει κάποιους ή για να σκουπίσει τον πισινό του, αυτό είναι δική του δουλειά και όχι δική μας...»
«Εντάξει, μια και είμαστε και οι δύο άνθρωποι χωρίς ιδιότητες, συγχωρήστε μου τη λόγια αναφορά, δέχομαι τη συμφωνία».
«Μ’ αρέσει να έχω να κάνω με έντιμους ανθρώπους που λένε αυτό που έχουν στην καρδιά τους». (Ουμπέρτο Εκο, Φύλλο μηδέν, Μτφρ.: Εφη Καλλιφατίδη, Εκδόσεις Ψυχογιός)
Κάτι συμπτώσεις με τους εκβιασμούς σε δόσεις, τις «ευρωφόρες» επιδόσεις και τις διαδόσεις, που φούντωσαν με τις ποινικές διώξεις. Δεν έπεσαν πολλοί από τα σύννεφα με τις συλλήψεις. Η σύλληψη του θέματος δεν είναι τα σύννεφα -θα αποφανθεί έστω και με βραδείς ρυθμούς η Δικαιοσύνη- αλλά ότι δεν υπάρχουν σύνορα στο πώς μοιράζεται το «κρατικό χρήμα».
