Του Στράτου Στρατηγάκη
Mαθηματικού - ερευνητή
[email protected]
Σχεδόν οι μισοί γονείς παγκοσμίως έχουν πληρώσει για πρόσθετη εκπαίδευση των παιδιών τους. Δηλαδή δεν είναι ελληνικό φαινόμενο το φροντιστήριο;
Δεν φταίνε τα χάλια του σχολείου για τα χρήματα που πληρώνουν οι γονείς, για ξένες γλώσσες, για φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης, για φροντιστήρια για φοιτητές ακόμη και για γυμναστική, χορό ή ζωγραφική;
Φταίει και η κακή λειτουργία του σχολείου στην Ελλάδα, που αυξάνει το ποσόν που πληρώνουν οι οικογένειες, αλλά αυτό δεν εξηγεί τι συμβαίνει στις άλλες χώρες.
Συνεπώς, υπάρχει και κάτι άλλο που κάνει τους γονείς να πληρώνουν επιπλέον χρήματα για την εκπαίδευση των παιδιών τους.
Αυτό το κάτι άλλο οι περισσότεροι κάνουν ότι δεν το βλέπουν, άλλοι πράγματι το αγνοούν και όμως περιγράφεται με μόνο μία λέξη: ανταγωνισμός.
Οι περισσότεροι γονείς θεωρούν απαραίτητες τις σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση των παιδιών τους, για να εξασφαλίσουν μία αξιοπρεπή εργασία και αξιοπρεπή ζωή.
Οι πτυχιούχοι είναι, τώρα πια, παγκοσμίως περισσότεροι από τις θέσεις εργασίας, με συνέπεια να μην έχουν όλοι εργασία.
Μπορεί στην Ελλάδα να είμαστε πρωταθλητές στην ανεργία και των πτυχιούχων, αλλά και στις άλλες χώρες υπάρχουν σημαντικά ποσοστά ανεργίας των πτυχιούχων.
Συνεπώς, αφού δεν μπορούν να έχουν όλοι εργασία για να βρεις εργασία θα πρέπει να έχεις κάποιο πλεονέκτημα σε σχέση με τους υπόλοιπους που αναζητούν εργασία.
Έτσι εισάγεται ο ανταγωνισμός. Πρέπει, συγκρινόμενος, με τους άλλους να πλεονεκτείς.
Γι' αυτό πληρώνουν οι γονείς την πρόσθετη εκπαίδευση που λειτουργεί συμπληρωματικά ως προς την κύρια με σκοπό να εξασφαλίσει την υπεροχή του παιδιού τους έναντι των παιδιών των άλλων.
Η προσπάθεια να υπερέχεις των άλλων δεν έχει καμία σχέση με τους σκοπούς του σχολείου, που είναι να μορφώσει όλα τα παιδιά, χωρίς να επιδιώκει την υπεροχή κάποιων έναντι άλλων, χωρίς να δημιουργεί ανταγωνισμούς.
Γι' αυτό πληρώνουν οι γονείς για πρόσθετη εκπαίδευση. Για να ξεχωρίσουν.
Για να δούμε το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση, σκεφτείτε τους μαθητές των ιδιωτικών σχολείων, που δεν κουβαλούν τις παθογένειες του δημόσιου σχολείου, που έχουν πολύ υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Γνωρίζετε κάποιο μαθητή αυτών των σχολείων που δεν κάνει πρόσθετα μαθήματα;
Συνεπώς δεν είναι η κακή λειτουργία του δημόσιου σχολείου που δημιουργεί την ανάγκη της πρόσθετης εκπαίδευσης.
Απλά η κακή λειτουργία του σχολείου στην Ελλάδα αυξάνει το λογαριασμό για τις οικογένειες, αφού υποχρεώνονται να πληρώνουν ακόμη και για να γυμναστούν τα παιδιά τους, αφού ούτε αυτό δε γίνεται σωστά στο σχολείο.
Η έρευνα της τράπεζας HSBC, σε δεκαέξι χώρες παρουσιάζει σημαντικά ευρήματα. Μας δείχνει ότι το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά παγκόσμιο.
Όσο περισσότερο φτωχή είναι μία χώρα, τόσο περισσότερο επενδύουν στην εκπαίδευση των παιδιών τους οι οικογένειες και τόσο περισσότερο είναι διατεθειμένες να πληρώσουν επιπλέον για να μπορέσουν να δουν τα παιδιά τους να ξεφεύγουν από τη φτώχεια.
Αλλά και στις πιο πλούσιες χώρες, με καλύτερα συστήματα εκπαίδευσης, όπως η ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Βρετανία και η Γαλλία ένας στους τέσσερις έως ένας στους πέντε γονείς έχει ήδη πληρώσει για πρόσθετη εκπαίδευση και οι μισοί γονείς σκέφτονται ότι θα πληρώσουν στο μέλλον.
Το κόστος της επιπλέον εκπαίδευσης δεν διερευνάται από την έκθεση, αλλά ο τελικός αριθμός είναι ότι το 78% των γονιών έχουν πληρώσει ή σκέφτονται να πληρώσουν για να δώσουν την επιπλέον ώθηση στα παιδιά τους και να έχουν πλεονέκτημα στον ανταγωνισμό με τους υπόλοιπους για μια καλή θέση εργασίας.
Πηγή: HSBC The Value of education 2015 Επεξεργασία: Στράτος Στρατηγάκης
