Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Η προσφυγική κρίση απειλεί το μέλλον της Ενωσης παραδέχθηκε προ ημερών ο Ολλανδός πρωθυπουργός, Μαρκ Ρούτε, διαμηνύοντας ότι οι Ευρωπαίοι έχουν προθεσμία έξι έως οχτώ εβδομάδων να την αντιμετωπίσουν.
Τελικά το τελεσίγραφο αφορά μόνο την Ελλάδα. Εχουμε λίγες εβδομάδες να ανακόψουμε τις προσφυγικές ροές από την Τουρκία. Σε διαφορετική περίπτωση κινδυνεύουμε με… καραντίνα.
Και εκεί που νομίζαμε ότι αφήναμε πίσω τα επικίνδυνα Plan X για έξοδο από το ευρώ, έρχεται το Plan Β με υπογραφή Γερμανίας- Αυστρίας, που θέλει την Ελλάδα εκτός Σένγκεν, ώστε να μην αποτελεί πια ευρωπαϊκό σύνορο.
Η Βιέννη, η οποία πρώτη ανέστειλε μονομερώς τη Σένγκεν, μας δείχνει ως κύριους υπεύθυνους για την κρίση. Είναι μύθος, διατείνεται, ότι τα ελληνοτουρκικά σύνορα δεν μπορούν να φυλαχθούν.
Για τους Αυστριακούς τα πράγματα είναι απλά: θα δράσει το ικανό ελληνικό ναυτικό. Είναι πράγματι τόσο απλά; Η ελληνική ακτογραμμή είναι 16.300 χλμ, δηλαδή λίγο μικρότερη από εκείνη… των ΗΠΑ.
Η φύλαξή της θα ήταν πρόκληση για οποιοδήποτε κράτος. Και τι ακριβώς θα κάνει το ναυτικό; Θα ωθεί τα πλοιάρια στα τουρκικά ύδατα;
Πρόκειται για επιλογή που ακόμη και οι δυνάμεις της ευρωπαϊκής Frontex αποφεύγουν, καθώς γνωρίζουν ότι σε περίπτωση δυστυχήματος θα είναι υπόλογες.
Οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως το κλειδί βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στην Τουρκία, αλλά και στη βούληση της Ευρώπης να μείνει ενωμένη.
Ο Economist σχολίαζε πριν από λίγο καιρό πως εάν αφήσουν την Ελλάδα εκτός της ζώνης δεν αλλάζει τίποτα στην εισροή προσφύγων, από τη στιγμή που η χώρα μας δεν συνορεύει με κράτη της Σένγκεν.
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Γιατί ένας αποκλεισμός θα έδινε τη δυνατότητα στα όμορα κράτη να υψώσουν τείχη, με τις ευλογίες της Ενωσης, προκειμένου να παγιδευτεί εντός το κύμα των προσφύγων.
Σε κάθε περίπτωση, μία τέτοια εξέλιξη θα ήταν σκληρή τιμωρία, θα μας καθιστούσε και με τη βούλα μέλος «δεύτερης κατηγορίας».
Μια εξέλιξη άκρως δυσμενής για τους Ελληνες πολίτες, αλλά και επικίνδυνη για το σύνολο της κοινότητας, καθώς θα συνιστούσε ακόμη ένα βήμα προς αυτό που όλοι φοβούνται: την κατάργηση της αρχής της ελεύθερης κίνησης προσώπων και αγαθών, στην οποία στηρίζεται το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Και θα είναι μια εξέλιξη για την οποία φέρουμε ευθύνη. Οχι γιατί δεν φυλάμε τα σύνορά μας. Αλλά γιατί έχουμε φροντίσει να χάσουμε έναν έναν τους συμμάχους στην κοινότητα, να υψώσουμε «τείχη» απέναντί τους, που μόνο η κυβέρνηση δεν βλέπει.
Ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, δήλωνε στην DW: «Αποκαταστήσαμε το κύρος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Οι εταίροι μας αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούν να μας παρακάμπτουν».
Φοβάμαι ότι συμβαίνει το αντίθετο. Κάποιοι δεν ανησυχούν καν για το εάν και πώς θα μας παρακάμψουν. Μας βλέπουν ήδη εκτός παιχνιδιού.
