Της Ιόλης Χριστοπούλου
υπεύθυνη πολιτικής για το φυσικό περιβάλλον του WWF Ελλάς
Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπη με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τη φύση. Αυτή τη φορά, η υπόθεση αφορά την υποβάθμιση της παραλίας του Κυπαρισσιακού, τη δεύτερη σημαντικότερη παραλία ωοτοκίας θαλάσσιας χελώνας στη Μεσόγειο, από ανεξέλεγκτες δραστηριότητες (διάνοιξη δρόμων, εκχέρσωση φυσικής βλάστησης, ισοπέδωση αμμοθινών, κτλ) που πραγματοποιηθήκαν το 2011 και 2012 με τελικό στόχο την ανέγερση περίπου 50 εξοχικών κατοικιών.
Οι κατοικίες, προς το παρόν, δεν έχουν προχωρήσει ως αποτέλεσμα της κινητοποίησης των περιβαλλοντικών οργανώσεων και της πρώτης προειδοποίησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2012, η οποία πραγματοποίησε σχετική αυτοψία, καθώς και της παρέμβασης της Σύμβασης της Βέρνης και της δικής της αυτοψίας αμέσως μετά. Για να αποφύγει τα χειρότερα, το υπουργείο Περιβάλλοντος αναγκάστηκε να εκδώσει προσωρινό μέτρο αναστολής οικοδομικών εργασιών και αδειών στην εν λόγω περιοχή και κίνησε, με πολλές καθυστερήσεις, τη διαδικασία χαρακτηρισμού της περιοχής ως εθνικό πάρκο. Ωστόσο η απόφαση αναστολής από επαναλαμβανόμενες παρατάσεις, λήγει στις 28 Ιουνίου 2016. Όσον αφορά το προτεινόμενο διάταγμα, το Συμβούλιο της Επικρατείας, δεν το έκανε δεκτό καθώς, αν και έκρινε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να προχωρήσει, τόσο η διαδικασία που ακολουθήθηκε όσο και το περιεχόμενο του δεν ήταν σύννομες. Ως εκ τούτου, το ΥΠΕΝ θα πρέπει να ετοιμάσει νέο σχέδιο. Από τον Απρίλιο 2014 που δημοσιεύτηκε το πρακτικό επεξεργασίας του ανώτατου δικαστηρίου, έχουν περάσει οκτώ μήνες. Ακόμα νέο σχέδιο δεν έχει βγει. Τα χρονικά περιθώρια πια στενεύουν και το μέλλον του Κυπαρισσιακού Κόλπου γίνεται όλο και πιο αμφίβολο.
Η ευθύνη του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και όλων όσων τάσσονται κατά του χαρακτηρισμού της περιοχής ως εθνικό πάρκο είναι εγκληματική, τόσο για την προστασία της Caretta caretta, όσο και για τη διατήρηση της μοναδικής φυσικής ομορφιάς περιοχή. Σε πρόσφατη επιστολή του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος σχετικά με την αξιολόγηση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τη φύση συμπορεύτηκε με άλλες εννέα ευρωπαϊκές χώρες και τάχθηκε υπέρ της διατήρησης των σχετικών οδηγιών. Με την ίδια θετική προσέγγιση, ο Υπουργός συμφώνησε με τους ομολόγους ότι το βασικό ζητούμενο για την προστασία της φύσης είναι η εφαρμογή της νομοθεσίας. Η περίπτωση του Κυπαρισσιακού αποτελεί μία πρώτης τάξης ευκαιρία τα λόγια να γίνουν πράξη.
