Ένας από τους πιο αντισυμβατικούς, σημαντικούς σκηνοθέτες του ελληνικού κινηματογράφου, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, πέθανε χθες, σε ηλικία 74 ετών, από καρδιακό επεισόδιο, λίγες εβδομάδες μετά την προβολή της νέας ταινίας του, «Η κόρη του Ρέμπραντ». Η κηδεία θα γίνει την Πέμπτη, στις 2 το μεσημέρι, από το Α΄ Νεκροταφείο.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1941 στη Μυτιλήνη. Η πρώτη του ταινία, «Τα χρώματα της 'Ιριδος» (1974), ήταν η πιο απρόσμενη δημιουργία του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου.
Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Αθήνα και ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός σκηνοθέτη σε ελληνικές αλλά και ξένες παραγωγές. Το διάστημα 1960 - 1973 έζησε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στο ινστιτούτο Φιλμολογίας της Σορβόννης. Την ίδια περίοδο συνήθιζε να περνά τον χρόνο του στη γαλλική ταινιοθήκη, που κατέχει ένα από τα μεγαλύτερα αρχεία ταινιών στον κόσμο.
Το 1973 επέστρεψε στην Αθήνα, όπου έζησε και εργάστηκε έκτοτε. Πλάι του σε όλη τη διάρκεια, η σύντροφός του Μαριάννα Σπανουδάκη, η οποία, ως ενδυματολόγος, συμμετείχε πιστά σε όλες του τις παραγωγές. Από το 1974 σκηνοθετούσε με ξεχωριστό αφηγηματικό στυλ, ταινίες που θεματικά προσεγγίζουν ζητήματα ερωτικής αυταπάτης και φθοράς των ανθρωπίνων σχέσεων. Ταινίες του - όπως «Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας», «Delivery», «Αθήνα - Κωνσταντινούπολη» - έχουν συμμετάσχει σε διεθνή Φεστιβάλ και έχουν τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις. Φιλμογραφία
«Τα χρώματα της Ίριδος» (1974)
«Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας» (1978)
«Μελόδραμα»(1981)
«Βαριετέ» (1985)
«Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα» (1988)
«Ονειρεύομαι τους φίλους μου» (1993)
«Ο εργένης» (1997)
«Αυτή η νύχτα μένει» (1999)
«Beautiful people» (2001)
«Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου» (2002)
«Delivery» (2004)
«Πεθαίνοντας στην Αθήνα» (2006)
«Αθήνα - Κωνσταντινούπολη» (2008)
«Τα οπωροφόρα της Αθήνας» (2010)
«Δεσμά αίματος» (2012)
«Λιμουζίνα» (2014)
«Η κόρη του Ρέμπραντ« (2015).
Δήλωση του υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού, Αρ. Μπαλτά
«Εκφράζω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου για την απώλεια του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ενός από τους σπουδαίους δημιουργούς του ελληνικού κινηματογράφου της Μεταπολίτευσης. Αφήνοντας πίσω του σημαντικό έργο δεκαεφτά ταινιών μεγάλου μήκους, ο εμβληματικός σκηνοθέτης υπήρξε έμπνευση και δάσκαλος της νέας γενιάς Ελλήνων σκηνοθετών. Η απουσία του θα είναι αισθητή στον χώρο της τέχνης του κινηματογράφου, αλλά οι ταινίες του, όπως ‘Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας’, ‘Αυτή η νύχτα μένει’ ή ‘Τα οπωροφόρα της Αθήνας’, θα μας θυμίζουν πάντα την πολύτιμη συνεισφορά του στην τέχνη του».
naftemporiki.gr
