Τα αρσενικά άγρια ινδικά χοιρίδια προσαρμόζονται στην κλιματική αλλαγή μέσω βιοχημικών τροποποιήσεων που συνδέονται με το γενετικό τους υλικό, και κληροδοτούν αυτή τη νέα «επιγενετική» πληροφορία στην επόμενη γενιά, σύμφωνα με ομάδα ερευνητών από το γερμανικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Λάιμπνιτς για την Άγρια Ζωή, το Κέντρο Γονιδιωματικής και Έρευνας Βιοποικιλότητας του Βερολίνου και την ερευνητική εταιρεία Zymo με έδρα την Καλιφόρνια.
«Πιστεύουμε ότι η μεταβίβαση των επιγενετικών πληροφοριών από τον πατέρα στους γιους προετοιμάζει τους τελευταίους για τις μεταβολές στις περιβαλλοντικές συνθήκες, όπως η αύξηση της θερμοκρασίας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και ίσως ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των νεογνών», δήλωσε η Αλεξάντρα Βάιριχ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Για τη μελέτη τους, οι ερευνητές υπέβαλαν αρσενικά άγρια ινδικά χοιρίδια σε διαδοχικές αυξήσεις θερμοκρασίες των δέκα βαθμών Κελσίου, για μία περίοδο δύο μηνών. Αυτό επέτρεψε στους επιστήμονες να καταγράψουν την ανταπόκριση των ζώων στις μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες.
Συγκρίνοντας τα γονιδιώματα των χοιριδίων πριν και μετά την έκθεση στις αυξημένες θερμοκρασίες, οι ερευνητές ανακάλυψαν σημαντικές βιοχημικές τροποποιήσεις, ειδικά σε γονίδια που είναι υπεύθυνα για την κωδικοποίηση πρωτεϊνών υπεύθυνων για την προστασία απέναντι στην υψηλή θερμότητα.
Η επιγενετική είναι ένας μοριακός μηχανισμός που ενεργοποιεί ή απενεργοποιεί ορισμένα γονίδια, και κατά συνέπεια την απόκριση στις περιβαλλοντικές αλλαγές, χωρίς να αλλοιώνει το DNA του ατόμου.
«Στα περισσότερα άγρια είδη θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των ινδικών χοιριδίων, τα αρσενικά εγκαταλείπουν τους οικοτόπους των γονέων προς αναζήτηση θηλυκών και νέων εδαφών, με αποτέλεσμα να προσαρμόζονται πιο γρήγορα στις μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες, όπως η θερμοκρασία», αναφέρει η Βάιριχ σε σχετική δημοσίευση.
