Από την έντυπη έκδοση
Στον Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Στη Συγγρού μπορεί να χρειάζονται ολόκληρα μερόνυχτα για να καταμετρήσουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους μέσω φαξ (την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν υπήρχε ακόμη τελικό αποτέλεσμα), αλλά το μήνυμα των ψηφοφόρων έχει καταγραφεί ήδη. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη επιλογή υπέρ των πολιτικών της συναίνεσης.
Η συντριπτική πλειονότητα των οπαδών της Ν.Δ., αλλά και των χιλιάδων πολιτών που θυσίασαν το κυριακάτικο απόγευμά τους για να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία επέλεξαν δύο υποψηφιότητες με διακριτά μεν χαρακτηριστικά, αλλά με σαφώς κεντροδεξιό στίγμα και κουλτούρα πολιτικής συνεννόησης.
Εδωσαν σαφέστατο προβάδισμα στον Ευάγγελο Μεϊμαράκη του «μεσαίου χώρου» και επέλεξαν για τον δεύτερο γύρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη των φιλελεύθερων αντιλήψεων και της κεντρώας παράδοσης.
Την ίδια στιγμή είπαν ένα μεγάλο «όχι» στους δύο υποψήφιους που συνδέθηκαν ηθελημένα ή μη με ακραίες πολιτικές θέσεις ή πρακτικές, αλλά και με τα πρόσωπα που τις εξέφρασαν εντός της Ν.Δ.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολου Τζιτζικώστα, ο οποίος προκάλεσε μεν θετικότατες εντυπώσεις όταν εισήλθε στην προεκλογική κούρσα, αλλά η υποψηφιότητά του άρχισε να φθίνει όσο συνδεόταν με πρόσωπα αμιγώς δεξιού προφίλ.
Η αντήχηση της φράσης του Τάκη Μπαλτάκου «βλέπω καθημερινά τον Απόστολο Τζιτζικώστα και τον Μάκη Βορίδη» έφτασε μέχρι τις κάλπες της Κυριακής.
Οι γαλάζιοι ψηφοφόροι απέρριψαν, όμως, και την εμφανή προσπάθεια του Αδώνιδος Γεωργιάδη να υπονομεύσει κάθε δυνατότητα πολιτικής συνεννόησης καλώντας τους τέσσερις υποψήφιους να δεσμευτούν προκαταβολικά ότι δεν πρόκειται να κάτσουν ποτέ στο ίδιο τραπέζι με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τα χαμηλά ποσοστά που επιφύλαξαν οι ψηφοφόροι στην υποψηφιότητα του κ. Γεωργιάδη επιβεβαίωσαν με τον πιο επίσημο τρόπο τις μετρήσεις κοινής γνώμης που θέλουν τους Νεοδημοκράτες να στηρίζουν τις προσπάθειες πολιτικής συνεννόησης.
Στις 10 Ιανουαρίου του 2016 οι ψηφοφόροι καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο υποψήφιους οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικές πολιτικές οικογένειες, που καλύπτουν όμως τον χώρο από το φιλελεύθερο Κέντρο μέχρι την καραμανλική Κεντροδεξιά.
Η αμιγώς δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. που τρέφεται από την ακραία πολιτική σύγκρουση και αντιμετωπίζει τους πολιτικούς αντιπάλους ως «εχθρούς» αποδοκιμάστηκε σε εντυπωσιακό βαθμό.
Οι δύο υποψήφιοι καλούνται πλέον να αναζητήσουν τρόπους για να εκφράσουν τη βούληση των πολιτών μέσω αντίστοιχων πολιτικών.
Κυρίως, όμως, καλούνται να αποδείξουν ότι έλαβαν το μήνυμα της βάσης και να αντισταθούν στον προεκλογικό κίνδυνο να κλείσουν το μάτι στα πρόσωπα που εξέφρασαν αυτές τις μειοψηφικές, όπως αποδείχτηκε, θέσεις.
