Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στον άνω του μισού αιώνα της ύπαρξής της, η ενωμένη Ευρώπη απορρόφησε τη δεκαετία του ‘50 και του ‘60 ένα κύμα πολιτικών προσφύγων του Ψυχρού Πολέμου και «προσκεκλημένων εργατών» της μετα-αποικιακής περιοχής, ένα δεύτερο κύμα προσφύγων από τα Βαλκάνια, λόγω των πολέμων του ‘90, ένα τρίτο όσων αναζητούσαν μια καλύτερη ζωή τη 10ετία της οικονομικής άνοιξης, ενώ ακούγονταν φωνές που προειδοποιούσαν για ένα τέταρτο κύμα μεταναστών.
Στο μακρινό και ανέφελο ακόμη 2008 ο προκάτοχος της Μογκερίνι Χαβιέρ Σολάνα προέβλεπε ότι την επόμενη δεκαετία οι κλιματικοί πρόσφυγες θα είναι εκατομμύρια και ότι «η υπερθέρμανση της Γης έχει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στους υπάρχοντες κινδύνους που απειλούν ευθέως τα συμφέροντα της Ευρώπης».
Δεν πάει πολύς καιρός που αμερικανική μελέτη ανέδειξε τον περιβαλλοντικό ρόλο στον πόλεμο στη Συρία. Η ξηρασία-ρεκόρ στη χώρα την περίοδο 2006-2010 οδήγησε πολλούς αγρότες να συρρεύσουν στις πόλεις, αυξάνοντας τη φτώχεια. «Δεν λέμε ότι η ξηρασία προκάλεσε τον πόλεμο. Υποστηρίζουμε ότι αυτή προστέθηκε σε όλους τους άλλους παράγοντες και έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει» δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας Ρίτσαρντ Σίγκερ.
Το ποτήρι ξεχειλίζει πλέον στην Ε.Ε., που ανέτοιμη αντιμετωπίζει τη «Μission Impossible». Με μισόψητες ιδέες για ενίσχυση της φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της, που αν δεν βυθιστούν στα εθνικά Κοινοβούλια, θα ξεκαλοκαιριάσουν. Με κλασικές ευρωπαϊκές πατέντες, αμφιβόλου αποτελέσματος, στα όρια του ευρωπαϊκού πνεύματος.
Οπως τα μέτρα αποτροπής σε χώρες περιωπής. Βέρα, ρολόι, κινητό και μετρητά έως 3.000 δανέζικες κορόνες επιτρέπεται να κρατήσουν οι αιτούντες άσυλο στη Δανία. Ο,τι άλλο θα κατάσχεται, για τα έξοδα διατροφής και στέγασής τους όσο θα διαρκεί η εξέταση της αίτησης. Η ηχώ της ιστορίας, όπως γράφει ο Σουηδός Ούλοφ Οκερλουντ στη «Syndsvenskan» για το 1938 και τους Εβραίους, ή το μπλουζ της απελπισίας από την προϊούσα αποσάθρωση;
