Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]

Ο πιο διάσημος μυστικός πράκτορας, ένας πατέρας που προσπαθεί να «σώσει» το νεκρό σώμα του γιου του, μια οικογένεια που προσπαθεί να κρύψει τις ατέλειές της και η σκληρή ζωή των χωρικών μιας άλλης εποχής κυριαρχούν στα κινηματογραφικά πλάνα αυτής της εβδομάδας.

«Spectre»

Ο μυθιστορηματικός χαρακτήρας του Ίαν Φλέμινγκ, ο Τζέιμς Μποντ, μεταφέρεται για 24η φορά στη μεγάλη οθόνη, μέσα από μια υπερπαραγωγή καταιγιστικής δράσης και πολλών ανατροπών. Μετά το «Skyfall», ο - βραβευμένος με Όσκαρ - Σαμ Μέντες σκηνοθετεί για  δεύτερη φορά ταινία της θρυλικής αυτής σειράς. Ο  Ντάνιελ Κρεγκ ενσαρκώνει για τέταρτη φορά τον εμβληματικό ήρωα, με συμπρωταγωνιστές τον - δύο φορές βραβευμένο με Όσκαρ - Κριστόφ Βαλτς και τους Λεά Σεντού, Νταβίντ Μπαουτίστα, Μόνικα Μπελούτσι, Ραλφ Φάινς, Ναόμι Χάρις, Μπεν Γουίσοου, Άντριου Σκοτ, Ρόρι Κίνεαρ και Νέβε Γκάτσεφ.

Αυτήν τη φορά, ένα κωδικοποιημένο μήνυμα από το παρελθόν στέλνει τον Τζέιμς Μποντ σε μια μοναχική αποστολή στο Μεξικό και, τελικά, στη Ρώμη, όπου συναντά την όμορφη και απαγορευμένη χήρα ενός περιβόητου εγκληματία. Αφού καταφέρει να εισχωρήσει σε μία μυστική συνάντηση, ανακαλύπτει την εγκληματική οργάνωση Spectre.

«Ο Μποντ αναζωογονείται στο τέλος του “Skyfall”. Έκανε καινούριο ξεκίνημα, και αυτό έχει έντονη επίδραση στο “Spectre”. Σε αυτήν την καινούρια ταινία, ο πιο διάσημος μυστικός πράκτορας του κόσμου ελέγχει το πεπρωμένο του. Έχει μια συγκεκριμένη αποστολή. Κανείς και τίποτα δεν θα μπει εμπόδιο» τονίζει ο σκηνοθέτης.

«Ο γιος του Σαούλ»

Έχοντας αποσπάσει το Διεθνές Βραβείο Κριτικών (FIPRESCI), το βραβείο Francois Chalais και το βραβείο Vulcain για καλύτερο ήχο στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών, αλλά και υποψηφιότητα για Όσκαρ ξένης ταινίας, το δράμα του Ούγγρου σκηνοθέτη Λάζλο Νέμες μας μεταφέρει στο Άουσβιτς - Μπίρκεναου, τον Οκτώβριο του 1944. Εκεί, ένας άνδρας, μέλος της Sonderkommando, της ομάδας των Εβραίων κρατουμένων, η οποία έχει απομονωθεί από το στρατόπεδο και είναι αναγκασμένη να βοηθά τους Ναζί στον μηχανισμό των μεγάλης κλίμακας εκτελέσεων, ανακαλύπτει το πτώμα ενός αγοριού, που θεωρεί ότι είναι παιδί του. Και τότε, αποφασίζει να κάνει κάτι αδύνατο: να σώσει το σώμα του παιδιού από τις φλόγες και να το θάψει όπως πρέπει. Τον ρόλο έχει αναλάβει ο Ούγγρος συγγραφέας και ποιητής Γκέζα Ρόχινγκ, πλαισιωμένος από τους Λεβέντε Μολνάρ και Ουρς Ρεχν.

«Είναι μια φιλόδοξη ταινία, γυρισμένη με οικονομία, η οποία βυθίζει τον θεατή κατευθείαν στην καρδιά του στρατοπέδου συγκέντρωσης» σημειώνει ο σκηνοθέτης. «Σκοπός μας ήταν να ακολουθήσουμε έναν τελείως διαφορετικό δρόμο από την συνηθισμένη προσέγγιση των ιστορικών δραμάτων, το τεράστιο πεδίο δράσης τους και την πολυσήμαντη αφηγηματικότητά τους. Αυτή η ταινία δεν λέει την ιστορία του Ολοκαυτώματος, αλλά την απλή ιστορία ενός ανθρώπου, παγιδευμένου σε μια τρομερή κατάσταση μέσα σε ένα περιορισμένο πλαίσιο χώρου και χρόνου. Δυο μέρες της ζωής ενός ανθρώπου, αναγκασμένου να διατηρήσει την ανθρωπιά του, ο οποίος βρίσκει την ηθική σωτηρία στη διάσωση ενός νεκρού σώματος.

Πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη δόση ελπίδας μέσα σε μια τόσο σκοτεινή ιστορία. Μέσα στην πλήρη απώλεια της ηθικότητας, των αξιών και της θρησκείας, ο άνθρωπος, που ακούει μια φωνούλα μέσα του, για να κάνει μια φαινομενικά μάταιη και άχρηστη πράξη, βρίσκει εκεί μέσα την ηθική και την επιβίωση».

SUZANNE TENNER

«Μια φορά τον χρόνο»

Οι - βραβευμένοι με Όσκαρ - Νταϊάν Κίτον, Άλαν Άρκιν και Μαρίσα Τομεϊ και οι Ολίβια Ουάιλντ, Αμάντα Σέιφριντ και Τζον Γκούντμαν ξετυλίγουν την ιστορία της οικογένειας Κούπερ, στην κωμωδία της Τζέσι Νέλσον. Καθώς οι τέσσερις γενιές της οικογένειας ετοιμάζονται για ένα ακόμη χριστουγεννιάτικο δείπνο, κάνουν τα πάντα, για να κρύψουν τις λιγότερο τέλειες πλευρές της ζωής τους. Η συγκέντρωση επιφυλάσσει συγκρούσεις, προσβολές, αποκαλύψεις και αναπάντεχους επισκέπτες, μέχρι τη στιγμή που ένα έκτακτο περιστατικό ανατρέπει τα πάντα.

«Το δέντρο με τα τσόκαρα»

Καταγράφοντας τη ζωή σε μια αγροτική φάρμα στη Λομβαρδία, στο τέλος του περασμένου αιώνα, το ιταλικό δράμα του Ερμάνο Όλμι κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών του 1978. Πρόκειται για μια ταινία μοναδική στην ιστορία του κινηματογράφου, αφού ο σκηνοθέτης κατόρθωσε να γυρίσει μια ταινία εποχής σε φυσικούς χώρους και με ερασιτέχνες ηθοποιούς, με τέτοιον τρόπο, ώστε ο θεατής να νομίζει ότι παρακολουθεί ένα ντοκιμαντέρ.

Στην ταινία, παρακολουθούμε τα καθημερινά επεισόδια της ζωής πέντε οικογενειών χωρικών. Τα πάντα ανήκουν στον αφέντη, καθώς και τα 2/3 της σοδειάς. Η ζωή είναι φτωχή, αλλά τα πάντα έχουν αξία. Η θέληση, όμως, του αφέντη πλανιέται σαν τη χειρότερη απειλή. Παίζουν οι Φρανσέσκα Μορίγκι, Αντόνιο Φεράρι, Λουίγκι Ομάγκι, Κάρλο Ρότα, Τερέσα Μπερσιανίνι και Τζιουζέπε Μπρινόλι.