Την ανάγκη για μια άλλη Ευρώπη, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης προέταξε, μιλώντας στις «Ημερίδες Μελέτης» της Ευρωομάδας της Αριστεράς, που πραγματοποιείται στην Αθήνα, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος επί των ευρωπαϊκών θεμάτων, Νίκος Χουντής.
«Πρέπει να ξαναθερμάνουμε το όραμα, να ξαναονειρευτούν οι Ευρωπαίοι πολίτες μια Ευρώπη του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα, δηλαδή της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης» ανέφερε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών. «Η Ευρώπη για να είναι αντάξια των ιδρυτικών της διακηρύξεων και αξιών θα πρέπει να επαναθεμελιωθεί», προσέθεσε.
Η Ε.Ε. σήμερα, σύμφωνα με τον κ. Χουντή, είναι σε ένα σταυροδρόμι μεγάλων επιλογών προς τα πού θα πάει η πορεία της, διαστάσεων της περιόδου του Μάαστριχτ, και της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού. Τότε, υποστήριξε, η ενοποιητική πορεία της Ευρώπης σφραγίστηκε από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και συνδέθηκε με την Οικονομική και Νομισματική Ένωση, επιλογή που χαρακτήρισε λαθεμένη και ατελή.
Στη λιτότητα είναι συμπυκνωμένη η αιχμή του νεοφιλελευθερισμού, πρόσθεσε και υπογράμμισε ότι το σταυροδρόμι είναι αν θα συνεχιστούν οι πολιτικές της λιτότητας ή θα αντιστραφούν. «Σχέδια που προϋποθέτουν λιτότητα δεν μπορεί να είναι μέσα στις δικές μας επιδιώξεις. Σχέδια που μιλούν για μια ισορροπία μεταξύ της αναγκαίας δημοσιονομικής προσαρμογής και μεταρρυθμίσεων τύπου ξηλώματος δικαιωμάτων και νεοφιλελευθέρων αλλαγών δεν είναι η διέξοδος για μια Ευρώπη της συνοχής. Δεν είναι η διέξοδος για μια Ευρώπη του σοσιαλισμού» επισήμανε.
Αναφερόμενος στις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους εταίρους και δανειστές, σημείωσε ότι «το ζήτημα δεν είναι μόνο για να βρεθεί μια λύση για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα της ανθρωπιστικής κρίσης, δεν είναι μόνο να αντιμετωπιστεί το θέμα του χρέους και της ανάπτυξης, αλλά είναι και μια απόπειρα να δώσουμε ελπίδα και βάσιμη προοπτική ότι υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι για την Ευρώπη».
Εξέφρασε την άποψη ότι από το αποτέλεσμα αυτών των διαπραγματεύσεων, από την πορεία που θα πάρουν τα πράγματα στην Ελλάδα, θα δοθεί και μια απάντηση αν είναι εφικτή μια άλλη Ευρώπη. Ως πολιτικές που θα μπορούσαν να βάλουν «φρένο» στη λιτότητα, ανέφερε ενδεικτικά την αλλαγή του ρόλου της ΕΚΤ, τις δημόσιες επενδύσεις, τη διαφορετική αντιμετώπιση του χρέους και την ενίσχυση του εισοδήματος και των δικαιωμάτων.
Σε ό,τι αφορά τα σενάρια για Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, ευχήθηκε να μην είναι αληθή και σημείωσε ότι στην περίοδο της κρίσης αντί η ενοποιητική ύλη να είναι η κοινή πολιτική, η αλληλεγγύη, η συνοχή, υπέρτατη αξία είναι αν μπορείς να αποπληρώσεις το χρέος. Αυτή την πολιτική εισπράττουμε με τα μνημόνια, συμπλήρωσε.
Η ιδέα της αλληλεγγύης, ενοποιητικό στοιχείο της Ε.Ε., καθιερώνεται με ανάληψη αμοιβαίας ευθύνης, τόνισε και κατέστησε σαφές ότι η ΕΚΤ και η Κομισιόν δεν έχουν κανένα δικαίωμα να καθορίζουν σε μια χώρα - μέλος της Ε.Ε. πόσο θα πάνε οι μισθοί και οι συντάξεις. «Αυτά τα κάνει το ΔΝΤ», πρόσθεσε και αναρωτήθηκε τι θέλει το ΔΝΤ στην Ε.Ε. Σε αυτό το πλαίσιο, εξέφρασε την άποψη ότι «απ' ό,τι δείχνουν οι τελευταίες διαπραγματεύσεις το ΔΝΤ έρχεται να νοθεύσει τις συνθήκες, έρχεται να ζητάει στο σχήμα δανειστές-δανειζόμενοι πράγματα που δεν πρέπει να τα ζητάνε ο ένας Ευρωπαίος έναντι του άλλου».
Πηγή: ΑΜΠΕ
