Θέτοντας θεμελιώδη ερωτήματα για τον άνθρωπο, μια ρομαντική κωμωδία, ένας επικός μύθος και, κυρίως, μια πύρινη φιλοσοφική διαμάχη, το περίφημο έργο του Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, «Μan and Superman» (Άνθρωπος και υπεράνθρωπος), παρουσιάζεται σε ζωντανή μετάδοση (με αγγλικούς υπότιτλους), από το Lyttelton Theatre του Λονδίνου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την Πέμπτη 14 Μαΐου, στις 9 το βράδυ.

Πρόκειται για μια - σχεδόν τετράωρη - απολαυστική αναβίωση του προκλητικού κλασικού έργου του Σω, με τον - υποψήφιο για Όσκαρ («Ο Άγγλος ασθενής», «Η λίστα του Σίντλερ») - Ρέιφ Φάινς στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Σάιμον Γκόντγουιν, ο οποίος, σύμφωνα με τους Βρετανούς κριτικούς, «κατάφερε να αφαιρέσει με μαεστρία τα ίχνη του χρόνου από το ιδιοφυές έργο του Ιρλανδού θεατρικού δημιουργού».

Το «Μan and Superman» είναι μια τετράπρακτη σατιρική κωμωδία, που γράφτηκε το 1903 και έκανε πρεμιέρα δύο χρόνια αργότερα, στο Θέατρο της Βασιλικής Αυλής, στο Λονδίνο. Το θέμα της βασίζεται στην πασίγνωστη υπόθεση του Δον Ζουάν, ενώ μέρος του τίτλου παραπέμπει στην έννοια του υπερανθρώπου (Übermensch), όπως αυτή διατυπώνεται από τον Νίτσε στο διάσημο βιβλίο του, «Τάδε έφη Ζαρατούστρα».

Ήρωάς της είναι ο Τζακ Τάννερ, ένας ευκατάστατος επαναστάτης, που υποκύπτει, τελικά, στα θέλγητρα της Αν, μιας όμορφης και πλούσιας κληρονόμου. Στη διαθήκη του, ο πατέρας της Αν ορίζει ως κηδεμόνες της δύο άνδρες, ένας από τους οποίους είναι ο Τάννερ. Ο ριζοσπάστης στοχαστής και αμετανόητος εργένης συγκρούεται με τη γοητευτική νεαρή γυναίκα, η οποία, αρχικά, τον αποδέχεται ως κηδεμόνα της και, αργότερα, κατορθώνει να τον πείσει να την παντρευτεί.

Στη μεγάλης διάρκειας τρίτη πράξη του έργου, η οποία τιτλοφορείται «Ο Δον Ζουάν στην Κόλαση» και αποτελεί ένα είδος δραματουργικής παρέκβασης, εμφανίζεται στο όνειρο του Τάννερ ο Δον Ζουάν να συζητά με τον Διάβολο. Ο ρόλος του Δον Ζουάν είθισται να ερμηνεύεται από τον ηθοποιό, που ενσαρκώνει τον Τζακ Τάννερ. Μέσα από τους εντυπωσιακούς φραστικούς διαξιφισμούς των δύο ηρώων, προβάλλει η προαιώνια πάλη του Παραδείσου και της Κόλασης, του Καλού και του Κακού.

Ο Tζωρτζ Μπέρναρντ Σω (1856 - 1950) ήταν συγγραφέας με καυστική πένα, δοκιμιογράφος με δηκτικό χιούμορ και έγκριτος κριτικός μουσικής, θεάτρου και λογοτεχνίας. Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους δραματουργούς στην ιστορία του θεάτρου παγκοσμίως. Όλα τα έργα του, που ξεχειλίζουν από ανελέητο σαρκασμό και διαλεκτική ευστροφία, «έργα ιδεών», όπως υποστηρίζει ο ίδιος, αποβλέπουν στο «να ερεθίσουν το πνεύμα και όχι τους δακρυϊκούς αδένες του θεατή».

Έγραψε περισσότερα από 60 θεατρικά έργα, με γνωστότερα τα «Ο άνθρωπος και τα όπλα», «Κάντιντα», «Ο άνθρωπος της μοίρας», «Το επάγγελμα της κυρίας Γουώρεν», «Η Αγία Ιωάννα», «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», «Η εκατομμυριούχος» και «Πυγμαλίων», το οποίο διασκευάστηκε σε κινηματογραφικό σενάριο και, αργότερα, στη μουσικοθεατρική παράσταση «Ωραία μου κυρία» (1956), που, το 1964, μεταφέρθηκε στο σινεμά και σημείωσε διεθνή επιτυχία.

Ο Σω τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1925, αλλά και με Όσκαρ, το 1938, για την ταινία «Πυγμαλίων». Το έργο του, σύμφωνα με τη Σουηδική Ακαδημία, «διαπνέεται από ιδεαλισμό, ανθρωπισμό και οξύ σατιρικό πνεύμα, που, συχνά, χαρακτηρίζεται από ιδιότυπο ποιητικό κάλλος».

Ένθερμος υποστηρικτής των σοσιαλιστικών ιδεών, ο Σω εστιάζει, κυρίως, σε κοινωνικά προβλήματα, στα προνόμια των Άγγλων μεσοαστών και μεγαλοαστών, την ισότητα των δύο φύλων, την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, την κοινωνική μέριμνα, το δικαίωμα στην παιδεία, τον ρόλο της θρησκείας και του κράτους, τον θεσμό του γάμου.

naftemporiki.gr