Πώς μπορεί ένα αθώο κέικ να σκάσει σαν βόμβα; Πώς μπορεί η αναμονή μιας υποδοχής να κηρύξει έναν εμφύλιο πόλεμο; Μια σακούλα με σκουπίδια «πηδάει» από το μπαλκόνι και η σύρραξη αρχίζει. Μια πολυκατοικία μετατρέπεται σε εμπόλεμη ζώνη.

Σαν ένα φαινομενικά ρεαλιστικό κείμενο που ανατέμνει τα προβλήματα και τις διαφορές των ενοίκων μιας μεσοαστικής πολυκατοικίας, το έργο του - διακεκριμένου στην Ελλάδα και το εξωτερικό - Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, «Κέικ», επιστρέφει για δεύτερη χρονιά, σε σκηνοθεσία του Πέτρου Φιλιππίδη, στο Εθνικό Θέατρο, από τις 13 Φεβρουαρίου.

Με μηδενική ανοχή

Ένα καθημερινό περιστατικό, το ψήσιμο ενός κέικ για την υποδοχή της κόρης του διαχειριστή από το εξωτερικό, γίνεται η αφορμή, για να ξεσπάσει ένας «εμφύλιος πόλεμος» μεταξύ των ενοίκων, όταν πληροφορούνται ότι κάποιος από αυτούς πετάει τα σκουπίδια στο πεζοδρόμιο από το μπαλκόνι της πολυκατοικίας. Η διαδικασία για την ανακάλυψη του «ενόχου» θα οδηγήσει τους γείτονες σε βίαιες αντιδράσεις, αλλά και σε ενδιαφέρουσες εκμυστηρεύσεις. Ο  διαχειριστής προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στους «υπόπτους», μεταξύ των οποίων είναι και ένας μετανάστης.

VASSILIS MAKRIS

Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Πέτρος Φιλιππίδης, σκηνικά - κοστούμια: Γιώργος Γαβαλάς, φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος, μουσική επιμέλεια: Ιάκωβος Δρόσος, βοηθός σκηνοθέτη: Χριστίνα Σπατιώτη, φωτογράφος: Βασίλης Μακρής. Παίζουν: Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Μίνα Αδαμάκη, Μάξιμος Μουμούρης, Λαέρτης Μαλκότσης.

naftemporiki.gr