Ο Γιόσι Μπεϊλίν, αρχιτέκτονας της «Πρωτοβουλίας της Γενεύης» για την εδραίωση της ειρήνης με τους Παλαιστινίους, εξελέγη χθες βράδυ ηγέτης του νέου αριστερού κόμματος «Γιαχάντ» (Μαζί) που έχει 20.000 μέλη, έγινε σήμερα γνωστό από το κόμμα.

Ο Μπεϊλίν απέσπασε το 54% των ψήφων έναντι 46% του αντιπάλου του Ραν Κοέν. Το Γιαχάντ, που παρουσιάζεται ως σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, είναι το αποτέλεσμα συνένωσης του μικρού κινήματος «Σαχάρ» (Αυγή), που είχε ιδρύσει ο Μπεϊλίν και του αντιπολιτευόμενου αριστερού κόμματος Μερέτζ (με 6 βουλευτές σε σύνολο 120 στη βουλή).

Ο Μπεϊλίν που ήταν από τους πρωτεργάτες των συμφωνιών του Οσλο (1993) για την αυτονομία των Παλαιστινίων, εγκατέλειψε το Δεκέμβριο του 2002 το Εργατικό Κόμμα.

Στη συνέχεια εντάχθηκε στο «Μερέτζ» που τον περιέλαβε στην 11η θέση στη λίστα των υποψηφίων του για τις βουλευτικές εκλογές και δεν εξελέγη.

«Εάν οι Εργατικοί μετάσχουν στην κυβέρνηση Σαρόν, εμείς θα πολεμούμε περισσότερο αυτούς παρά το Λικούντ (του Αριέλ Σαρόν) καθώς αυτό θα συνιστούσε εκ μέρους τους για δεύτερη φορά λάθος ασυγχώρητο», δήλωσε ο Μπεϊλίν στο ισραηλινό ραδιόφωνο μετά τη νίκη του. Πρότεινε ακόμη στο Εργατικό Κόμμα να δημιουργήσει με το Γιαχάντ, μια κοινή κατεύθυνση της αριστερής αντιπολίτευσης.

Στην εκστρατεία του για την ηγεσία του νέου κόμματος, ο Μπεϊλίν προσπάθησε να αποβάλει την εικόνα του διανοούμενου που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την ειρηνευτική διαδικασία και αδιαφορεί για τα κοινωνικά ζητήματα,καθώς ο αντίπαλός του, απόστρατος συνταγματάρχης Ραν Κοέν στήριξε την εκστρατεία του στην κοινωνική χάρτα.

Ο πρώην ηγέτης του Μερέτζ, βουλευτής Γιόσι Σαρίντ που είχε ανακοινώσει την αποχώρησή του από την ηγεσία του κόμματος μετά τις κακές επιδόσεις του κόμματος στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, αρνήθηκε να ταχθεί δημόσια υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου για την ηγεσία.

Ο Μπεϊλίν και ο Παλαστίνιος πρώην υπουργός Γιάσερ Αμπντελ Ράμπο είναι οι κύριοι πρωτεργάτες της Πρωτοβουλίας της Γενεύης. Το ειρηνευτικό αυτό σχέδιο που συντάχθηκε από προσωπικότητες του Ισραήλ και της Παλαιστίνης προέβλεπε την εκκένωση της Δυτικής Οχθης και συγκυριαρχία στην Ιερουσαλήμ.

Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό, οι Παλαιστίνιοι θα αποποιηθούν του δικαιώματος επιστροφής στο Ισραήλ περίπου 3,8 εκατομμυρίων προσφύγων.