Μια σειρά μελετών σε 842.644 ασθενείς με 108.247 οστεοπορωτικά κατάγματα η οστεοπόρωση φαίνεται πως είναι άρρηκτα δεμένη με τη χρήση διουρητικών φαρμάκων. Όπως κατέδειξαν οι μελέτες, ο κίνδυνος οστεοπορωτκού κατάγματος στο ισχύο σε άτομα που χρησιμοποιούν χρονίως διουρητικά ήταν 15% μεγαλύτερος από τα άτομα που δεν τα χρησιμοποιούν.
Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα διουρητικά της αγκύλης είναι η Φουρεσεμίδη, το Εθακρινικό Οξύ, η Τορσεμίδη και η Βουμετανίδη η οποία σημειωτέον είναι 40 φορές ισχυρότερη από τη Φουρεσεμίδη. Τα διουρητικά αναστέλλουν το σύστημα Να+/Κ+/Cl- στη μεμβράνη του αυλού του ανιόντος σκέλους της αγκύλης του Ηenle, στο οποίο απορροφάται το 35-40% του φιλτραρισμένου νατρίου Να+.
Να σημειωθεί ότι τα διουρητικά, συνήθως χορηγούνται από τον θεράποντα ιατρό για την αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας καθώς και σε άτομα με υπέρταση και παρουσία χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας (ΧΝΑ) με λευκωματουρία.
