«Οπλισμένοι άντρες ήρθαν στο χωριό μας. Aρχισαν να πυροβολούν και να σκοτώνουν πολίτες. Για αυτό το λόγο έπρεπε να φύγω. Δε πήρα τίποτα μαζί μου.»
Η 28χρονη Φατιμά έχασε τον άντρα της στις μάχες, και διέφυγε μαζί με τις τέσσερις κόρες και το γιο της στο Τσαντ.
Στη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, 18.000 νέοι πρόσφυγες σαν τη Φατιμά διέφυγαν της βίας και των μαχών στο Σουδάν http://www.naftemporiki.gr/news/static/04/04/06/894834.htm . Οι περισσότεροι είναι γυναίκες και παιδιά, αναγκασμένοι πια να κοιμούνται στους θάμνους, έχοντας μόνο μερικές προβιές ζώων, και ίσως μερικές χούφτες σταριού, για να ξεγελάσουν την πείνα τους. Οτιδήποτε άλλο, ήταν αναγκασμένοι να το εγκαταλείψουν. Κλαδιά, άχυρα και μερικά κομμάτια ύφασμα έγιναν πια το μοναδικό τους καταφύγιο. Κάποιες γυναίκες είναι έγκυες, άλλες δεν έχουν αρκετό γάλα για να φροντίσουν τα μωρά τους.
Για περισσότερους από 100.000 Σουδανούς πρόσφυγες που αγωνίζονται τώρα να επιβιώσουν κατά μήκος των συνόρων με το Τσαντ, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Το προσωπικό της Yπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες τούς αναζητεί επί μέρες στην έρημο του Τσαντ. Αγωνίζεται ενάντια στο χρόνο για να τούς προσφέρει ελπίδα. Με τον καιρό, ένας πρόσφυγας μπορεί να μάθει να ζει χωρίς το σπίτι, τον τόπο, την οικογένειά του. Χωρίς την ελπίδα, όμως δεν μπορεί να ζήσει ποτέ.
Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες απευθύνει επείγουσα έκκληση για τη δική μας βοήθεια http://www.unhcr.gr/help.htm . Ακόμη και 49 ευρώ θα βοηθήσουν έναν άνθρωπο να επιβιώσει.
