«Χωρίς τη μετάφραση δεν θα υπήρχε παγκόσμιος πολιτισμός» τόνισε ο Πέδρο Μπάδενας δε λα Πένια, μεταφραστής έργων της ελληνικής Γραμματείας (αρχαίας και σύγχρονης), από τα ελληνικά στα ισπανικά, παραλαμβάνοντας από τα χέρια του προέδρου της Εταιρείας Συγγραφέων Δημήτρη Καλοκύρη το βραβείο «Διδώ Σωτηρίου» για το 2014.
Ο πρώην διευθυντής του Ινστιτούτου Θερβάντες στην Αθήνα και ειδικός σε θέματα βυζαντινού και μεταβυζαντινού πολιτισμού, χαρακτήρισε «τιμή και ευθύνη» τη βράβευσή του, στη διάρκεια πρόσφατης εκδήλωσης της Εταιρείας Συγγραφέων, στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη και μίλησε για το έργο της μετάφρασης, τη σχέση του μεταφραστή με το έργο και τον συγγραφέα, αλλά και την ευθύνη απέναντι και στους δύο.
«Από το 1982 συνεχώς βελτιώνω τη μετάφραση του Καβάφη» είπε χαρακτηριστικά, με τον συγγραφέα Φίλιππο Δρακονταειδή να υπενθυμίζει νωρίτερα σε όσους παραβρέθηκαν στην εκδήλωση ότι η πρώτη μετάφραση έργων του Αλεξανδρινού ποιητή από τον Πέδρο Μπάδενας δε λα Πένια, το 1982, έκανε τρεις επανεκδόσεις.
Ο ίδιος ο πολύπειρος μεταφραστής θυμήθηκε και την πρώτη επαφή του με τη Διδώ Σωτηρίου: «Το 1996, όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα, γύρισα πίσω με μία βαλίτσα βιβλία. Ένα από αυτά ήταν τα Ματωμένα Χώματα. Η πρώτη προσπάθεια να το διαβάσω ήταν αποκαρδιωτική. Δεν ήξερα καλά τα νέα ελληνικά, ακόμα. Αργότερα, το διάβασα στα γαλλικά και τελικά πάλι στα ελληνικά και ήρθα σε επαφή με τη γλώσσα της Μικράς Ασίας και της Διδούς».
Για τη Διδώ Σωτηρίου μίλησαν στην εκδήλωση ο Νίκος Μπελογιάννης, η Νένα Κοκκινάκη, αλλά και η Άλκη Ζέη που θυμήθηκε προσωπικές ιστορίες με τη θεία της, αλλά και την επιρροή της, όπως την «εισέπραξε» σε μια επίσκεψη στην Τουρκία, στο Κιρκιντζέ, εκεί όπου διαδραματίζονται τα «Ματωμένα Χώματα».
«Οι Τούρκοι μου έλεγαν μία φράση που δεν την καταλάβαινα. Μετά έμαθα ότι μου έλεγαν ‘Ανάθεμα στους αίτιους', τη φράση με την οποία τελειώνουν τα Ματωμένα Χώματα» ανέφερε η Άλκη Ζέη και θυμήθηκε μια τεράστια αφίσα της θείας της σε μια γέφυρα.
«Οι Τούρκοι μου έλεγαν μία φράση που δεν την καταλάβαινα. Μετά έμαθα ότι μου έλεγαν ‘Ανάθεμα στους αίτιους', τη φράση με την οποία τελειώνουν τα Ματωμένα Χώματα» ανέφερε η Άλκη Ζέη και θυμήθηκε μια τεράστια αφίσα της θείας της σε μια γέφυρα.
Το βραβείο απονέμεται κάθε χρόνο σε Έλληνες ή ξένους συγγραφείς που με το έργο τους έχουν συμβάλει στην ανάδειξη της ελληνικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό. naftemporiki.gr
