«Στα καινούργια στελέχη μου λέω: Ο υψηλός δείκτης ευφυΐας και μόνο δεν με εντυπωσιάζει. Η συνεργατικότητα, ο χαρακτήρας, η συμπόνια, η ευγένεια, ναι. Δείξτε μου τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε την ανθρωπότητα».

«Δεν με ενδιαφέρει το εργαστήριό μου να ασχολείται με πράγματα που απλώς είναι ενδιαφέροντα, αλλά με τεχνολογία που είναι χρήσιμη στον άνθρωπο».

«Η ανθρωπότητα έκανε ένα τεράστιο λάθος όταν πριν από 300 χρόνια διαχώρισε την τεχνολογική εξέλιξη από τη φιλοσοφία και τον ανθρωπισμό... Ας διορθώσουμε το σφάλμα του Διαφωτισμού και ας κοιτάξουμε ξανά εκστατικοί το ηλιοβασίλεμα, τον τροχό και ό,τι μπορεί να βρίσκεται πίσω τους».

Τάδε έφη Μιχάλης Δερτούζος. Ο διακεκριμένος έλληνας καθηγητής στο Τεχνολογικό Ιδρυμα Μασαχουσέτης http://www.lcs.mit.edu/news/dertouzos.html , που επί ένα τέταρτο του αιώνα στάθηκε δάσκαλος των λαμπρότερων μυαλών της πληροφορικής και έδωσε μορφή και στόχο στις ιδέες τους http://www.businessweek.com/ebiz/9905/521dertouzos.htm , με ηχηρότερη αυτήν του εφευρέτη του Διαδικτύου, του Tim Berners Lee. Οπως δηλώνει ο ίδιος ο Lee, «χωρίς τον Μιχάλη ίσως δεν θα υπήρχε www. Οι δικές μου ιδέες ήταν σκόρπιες και άτακτες. Ο Δερτούζος τούς έδωσε στόχο και μορφή, αυτός έκανε όσα χρειάζονταν για να πιάσουν τόπο και να γίνουν αποδεκτές». Η πρώτη συμβουλή που έδινε στους συνεργάτες του ήταν: «Με το ένα χέρι να αγγίζεις τ' άστρα και με το άλλο να ανακατεύεις τη λάσπη». Κέλευσμα βαθύτατα ελληνικό στη φιλοσοφία του.

Στο πλαίσιο του 14ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Πληροφορικής στην Αθήνα -όπου κυριάρχησε η συζήτηση για την τεχνολογία με ανθρώπινο πρόσωπο που οραματιζόταν ο μεγάλος απών Μ. Δερτούζος- βραβεύτηκαν εργασίες νέων επιστημόνων με θέμα τη χρήση της πληροφορικής για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων.

Το πρώτο βραβείο Δερτούζου (Dertouzos Award) απονεμήθηκε στον Μεξικανό Marco Escobedo για το έργο του σε ένα πρωτοποριακό επιχειρηματικό σχέδιο, το οποίο θα επιτρέπει σε απομακρυσμένα δίκτυα της περιφέρειας να υποστηρίζουν τεχνολογία VoIP. Το σύστημά του δοκιμάζεται ήδη με επιτυχία σε ορεινές περιοχές της Δομινικανικής Δημοκρατίας.

Το δεύτερο και τρίτο βραβείο απονεμήθηκε σε Ελληνες ερευνητές, τον Χρήστο Δουλκερίδη -για ένα σύστημα που επιτρέπει την καλύτερη πρόσβαση σε δεδομένα μέσω φορητών συσκευών- και τον Μιχάλη Αναστασόπουλο -με μια εργασία πάνω σε γραμμές παραγωγής λογισμικού για ανοικτά υπολογιστικά συστήματα- αντίστοιχα.

Ο Μιχάλης Δερτούζος θα ήταν περήφανος. Αλλωστε επέμενε ότι η πληροφορική μάς ταιριάζει. «Οι Ελληνες έχουμε μεγάλη κλίση προς τη σκέψη, προς την πληροφορία, προς την πληροφορική ­ μας άρεσε πάντα αυτό. Δεν είμαστε καλοί στο να φτιάχνουμε ρολόγια, αλλά το μολύβι, το χαρτί, η σκέψη, πάντα μας άρεσαν».

«Ονειρεύομαι τον ελληνισμό σε όλη την οικουμένη να χρησιμοποιεί τη νέα τεχνολογία της πληροφορικής για να δενόμαστε σφιχτά, ο ένας με τον άλλο, οι Ελληνες της διασποράς συνάμα με τους Ελληνες της Μεσογείου, δημιουργώντας έτσι μια νέα Ελλάδα. Ισως, με τα χρόνια, αυτή η γεωγραφικά διεσπαρμένη αλλά ηλεκτρονικά συνδεδεμένη Ελλάδα μπορεί να πλησιάσει την έννοια «ελληνικό έθνος» πιο πιστά από τη σημερινή ελληνική χώρα με τους αναπόφευκτους περιορισμούς γης και πληθυσμού.

Φυσικά, όλα αυτά μπορεί να είναι κουταμάρες ενός αισιόδοξου ρομαντικού ανθρώπου. Μπορεί όμως να είναι και όραμα για μια πολύτιμη νέα κατεύθυνση». («Τί μέλλει γενέσθαι». 1998)