Τη θέση ότι το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο διαλόγου μεταξύ δύο κομμάτων ή γενικότερα εκφράζει το ηγετικό στέλεχος της ΔΗΜΑΡ Δημήτρης Χατζησωκράτης.
Σε συνέντευξή του στο ΑΜΠΕ ο κ. Χατζησωκράτης εκτιμά ότι «το θέμα θα πρέπει να συζητηθεί τον κατάλληλο χρόνο, σε συνάρτηση με το πολιτικό κλίμα εκείνης της εποχής αλλά και τις πολιτικές, που ασκούνται. Δηλαδή, τον Φεβρουάριο, εκτός και αν με πρωτοβουλία της κυβέρνησης έλθει νωρίτερα».
Το στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς στήριξε τη στάση του προέδρου του κόμματος Φώτη Κουβέλη έναντι της προεδρολογίας, λέγοντας: «Γιατί πρέπει ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ να απαντήσει σε ένα ερώτημα που δεν έχει τεθεί καν από πολιτικά πρόσωπα, κόμματα ή κυβερνητικά στελέχη ή τον πρωθυπουργό. Δεν έχει τεθεί τέτοιο θέμα. Ο ίδιος ο Φ. Κουβέλης είπε μάλιστα ότι αν απαντούσε σε ένα υποτιθέμενο ερώτημα, και λάθος θα ήταν και γελοίο. Μείναμε, λοιπόν, στη λογική να το συζητήσουμε, όταν θα έλθει το θέμα και αυτό θα έλθει τον Φεβρουάριο».
Σε ερώτηση αν διαμορφώνεται μια νέα πραγματικότητα στη ΔΗΜΑΡ, καθώς, το νέο στοιχείο είναι ότι από τη θέση να αλλάξουν οι πολιτικές, δημιουργείται μια νέα άποψη η οποία υποστηρίζει ότι «πρέπει να φύγει η κυβέρνηση», ο κ. Χατζησωκράτης απαντά:
«Θα το κουβεντιάσουμε στο συνέδριό μας. Είναι σαφής και υπαρκτή αυτή η άποψη. Η ΔΗΜΑΡ με απόφαση της ΚΕ έχει κάνει τις δύο προτάσεις: προς την Κεντροαριστερά για τη συγκρότησή της, αλλά και προς τον ΣΥΡΙΖΑ για τη διερεύνηση των δυνατοτήτων μιας προοδευτικής διακυβέρνησης του τόπου. Η λογική μας είναι ισχυρή κεντροαριστερά για προοδευτική διακυβέρνηση και τα μέλη μας στο συνέδριο θα κρίνουν και θα προκρίνουν τις πολιτικές. Το συνέδριο θα αποφασίσει την πολιτική γραμμή και θα εκλέξει μια ηγεσία που θα μπορέσει να προχωρήσει με συνέπεια την πολιτική που θα χαράξουμε για να καταστεί ισχυρή η Δημοκρατική Αριστερά».
Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Χατζησωκράτης απευθύνει έκκληση στη μεταρρυθμιστική τάση του Σπύρου Λυκούδη να μετάσχει στο συνέδριο του Οκτωβρίου τονίζοντας ότι «σε όλη αυτή την υπόθεση δεν περισσεύει κανείς».
